آفرينش جانوران

حضرت در آفرينش جانوران نيز در پى نشان دادن دست تواناى خالق متعال و هدايت بشر به سوى پروردگار جهانيان است. حضرت در بيانى فرمود: «منزه است خداوندى كه پاها و ابزارهاى حركت مورچه و پشه هاى ريز تا جانوران بزرگ تر همانند نهنگ‌ها و فيل‌ها را در جاى مناسب جسم شان قرار داد و آنان را برپاى نگاه داشت. » «… آيا به خردترين چيزى كه خداوند آفريده نمى نگرند كه چه سان آفرينش او را ۱- «وَ اعْلَمُوا عِبادَاللّه ِ اَنَّهُ لَمْ يَخْلُقْكُمْ عَبَثا…. » نهج البلاغة، خطبه ۱۶۵. استوار داشته و تركيب آن را برقرار؟ آن را شنوايى و بينايى بخشيده و برايش استخوان و پوست آفريده، بنگريد به مورچه و خردى جثه آن و لطافتش در برون و نهان… دانه را به لانه خود برد و در گرما براى سرماى خود فراهم آورد… اگر كه انديشه ات را به كار اندازى، دلايل روشن جز اين نخواهند گفت كه آفريدگار مورچه، همان آفريدگار درخت تنومند خرماست…. » 

منبع:نهج البلاغه جوان -محمد بیستونی - صفحه۱۴