سروش ایزد

​

علم و پژوهش در بیانیه گام دوم انقلاب

رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم انقلاب،جوانان،دانشگاهها، دانشگاهیان، مراکز پژوهش و پژوهشگران را به صورت گرم، قاطع و جدی درباره توجه به علم و پژوهش تذکر، هشدار و فراخوان داده است.

تذکر و یاد آوری از این جهت که علم و پژوهش یکی از شاخصه های اصلی توسعه و پیشرفت محسوب میشود. موفقیت در تمام فعالیت‌های مربوط به توسعه صنایع، کشاورزی، خدمات و… به شکلی به گسترش فعالیت های علمی پژوهشی بستگی دارد. هرآنچه به عنوان پیشرفت علوم در دوره های گوناگون تاریخ بررسی می‌کنیم، حاصل تلاش افرادی است که در کار خود رویکردی پژوهشی داشته اند.

هشدار رهبر معظم از این جهت است که توسعه سیاسی،فرهنگی،صنعتی کشور بدون توجه به گسترش علم و پژوهش در جامعه با موفقیت چندانی همراه نخواهد بود و هیچ کشوری قادر به شناسایی و حل مشکلات موجود و طرح استراتژی در جهت توسعه و پیشرفت نخواهد بود.کشورهای پیشرفته صنعتی بخش قابل توجهی را به سرمایه گذاری در امور پژوهشی اختصاص داده‌اند.به گفته کارشناسان این رقم برای کشورهای صنعتی 5درصد است حال آنکه در ایران این رقم حدود نیم درصد است. عدم توجه به علم و پژوهش در عملیاتی کردن برنامه‌ها، موجب دوباره کاری، اتلاف وقت و بودجه می شود. پس در موضوع های مهم و با اهمیت نیاز به علم و پژوهش برای تصمیم گیری درباره اجرای آن بیشتر است.تا ریسک اجرای آن به حداقل برسد.

و فراخوان از این جهت که تمام افراد تحصیل کرده از جمله دانشگاهیان،طلاب و پژوهشگران باید نگاهی موشکافانه و کنجکاو به پدیده های پیرامون خود داشته باشند و نسبت به آنچه پیرامونشان می گذرد، حساس و ذهنی پویا و پرسشگر داشته باشند.تا بتوانند مسائل،نیازها و مشکلات موجود را شناسایی کنند و جهت توسعه،پیشرفت و تعالی جامعه بتوانند برنامه های راه گشایی را پی ریزی کنند.

نویسنده:پریسا عسکری

صدقه مرگ را به تاءخیر می‌اندازد

از ( (آقای سید محمد رضوی) ) [۱] شنیدم که فرمودند زمانی که مرض سختی عارض دائی بزرگوارشان مرحوم آقای میرزا ابراهیم محلاتی شد، به طوری که اطبا از معالجه ایشان اظهار یاءس کردند، امر فرمودند که مرضشان را به عالم ربانی مرحوم ( (حاج شیخ محمد جواد بیدآبادی) ) که مورد علاقه و ارادت جناب میرزا بودند، خبر دهیم، ما هم به اصفهان تلگراف کردیم و مرحوم بیدآبادی را از مرض سخت میرزا با خبرکردیم، فورا جواب دادند مبلغ دویست تومان صدقه دهید تا خداوند شفا عنایت فرماید.
هرچند آن مبلغ در آن زمان زیاد بود، لکن هرطور بود فراهم آورده بین فقرا تقسیم کردیم و بلافاصله میرزا شفا یافت.
مرتبه دیگر میرزای محلاتی به سختی مریض شدند و اطبا اظهار یاءس کردند، من ابتدا مرحوم بیدآبادی را تلگرافا با خبر کردم و با اینکه جواب تلگراف را قبول و درخواست کرده بودم، از ایشان جوابی نرسید تا بالاخره در همان مرض، میرزا مرحوم شدند آنگاه دانستم که سبب جواب ندادن مرحوم بیدآبادی این بود که اجل حتمی میرزا رسیده و به صدقه جلوگیری نمی شود.
از این داستان دو مطلب فهمیده می‌شود یکی آنکه به واسطه صدقه ممکن است در شفای مریض تعجیل شود بلکه مرگ را به تاءخیر اندازد و در باره تاءثیر صدقه در شفای مریض وتاءخیر مرگ و طول عمر و دفع هفتاد قسم بلا، روایاتی از اهل بیت: رسیده و داستانهایی نقل گردیده که ذکر آنها خارج از وضع این جزوه است، طالبین به کتاب ( (لئالی الاخبار) ) مرحوم تویسرکانی و کتاب ( (کلمه طیبه) ) مرحوم نوری مراجعه کنند.
مطلب دیگر آنکه: هرگاه اجل حتمی باشد و بقای شخص، مخالف حکمت حتمی خدا باشد دعا و صدقه از این جهت بی اثر می‌شود هرچند از سایر آثار خیریه دنیوی و اخروی آن بهره مند خواهد بود .

پی نوشتها:

[۱]: مرحوم آیت اللّه سید محمد رضوی، در ۱۳ شوال ۱۳۸۷ در شیراز مرحوم شدند و هنگام چاپ این داستان، بیش از یک سال و نیم از وفات معظم له می‌گذرد (ناشر).

منبع:داستان های شگفت -عبدالحسین دستغیب - صفحه ۱۲

حضور پنجاه زن در بین یاران امام علیه السلام
اولین گروه از زنانی که به محضر امام زمان می‌شتابند، آنهایند که در آن ایام می‌زیسته اند و همانند دیگر یاران امام علیه السلام به هنگام ظهور در حرم امن الهی به خدمت امام علیه السلام می‌رسند. در این باره دو روایت وجود دارد:
روایت اول: امّ سلمه ضمن حدیثی درباره علایم ظهور، از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم روایت کرده است که فرمود: «یعوذ عائذ من الحرم فیجتمع الناس الیه کالطیر الوارده المتفرقه حتی یجتمع الیه ثلاث مأة و اربعة عشر رجلاً فیه نسوة فیظهر علی کل جبار و ابن جبار… ؛ [۱] در آن هنگام پناهنده ای به حرم امن الهی پناه می‌آورد و مردم همانند کبوترانی که از چهار سو به یک جهت هجوم می‌برند، به سوی او جمع می‌شوند تا این که در نزد آن حضرت سیصد و چهارده نفر گرد می‌آیند که برخی از آنان زن می‌باشند، و بر هر جبار و جبار زاده ای پیروز می‌شود». [۲]
روایت دوم: جابر بن یزید جعفی، ضمن حدیث مفصلی از امام باقر علیه السلام در بیان برخی نشانه‌های ظهور آورده است: «و یجیئ و الله ثلاث مأة و بضعة عشر رجلاً فیهم خمسون امراة یجتمعون بمکة علی غیر میعاد قزعاً کقزع الحزیف یتبع بعضهم و هی الایة التی قال الله: «اینما تکونوا یأت بکم الله جمیعاً ان الله عل کل
شئ قدیر»… ؛ [3] به خدا سوگند، سیصد و سیزده نفر می‌آیند که پنجاه نفر از این عده زن هستند که بدون هیچ قرار قبلی در مکه کنار یکدیگر جمع خواهند شد؛ این است معنای آیة شریفه: «هر جا باشید خداوند همه شما را حاضر می‌کند؛ زیرا او بر هر کاری توانا است».
پنجاه زن از سیصد و سیزده نفر!
نکته شگفت دراین دو روایت این است که می‌فرماید سیصد و سیزده مرد گرد می‌آیند که پنجاه نفر ایشان زن هستند!
دوم آن که: در روایتی که نام یاران بر شمرده شده است، نام هیچ زنی وجود ندارد. [4]
در پاسخ این شبهه می‌توان گفت: این چند نفر در زمره همان سیصد و سیزده نفر هستند؛ زیرا اولاً: امام علیه السلام می‌فرماید: «فیهم »؛ یعنی در این عده، پنجاه زن وجود دارند. ثانیاً: شاید تعبیر به «مردان» بدین سبب باشد که بیشتر این افراد مرد هستند و این کلمه از باب فزونی عدد مردان است.
سوم: اگر مقصود همراهی خارج از این عده بود، امام می‌فرمود: «معهم» نه این که بفرماید «فیهم»؛ زیرا این سیصد و سیزده نفر مانند عدد اصحاب بدر شمرده شده اند و همه، یاران و فرماندهان عالی رتبه و از نظر مقام و قدرت در حد بسیار بالایی هستند که برخی با ابر جا به جا می‌شوند، و این‌ها بدون شک با سایر مردم آن زمان فرق بسیار دارند؛ بنا بر این، اگر بگوییم آن‌ها جزو همان سیصد و سیزده نفر هستند، دارای رتبه و موقعیت ویژه می‌باشند و اگر در زمره یاران دیگر حضرت باشند، از امتیاز کم تری برخوردارند.

پی نوشتها:

[۱]: مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۳۱۵ ؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج۱، ص ۵۰۰.
[۲]: مجمع الزوائد، ج ۷، ص ۳۱۵ ؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج۱، ص ۵۰۰.

[3]: بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۳.

[4]: دلائل الامامة، ص۳۱۴.

منبع:زنان در حکومت امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) - محمد جواد مروجی طبسی- صفحه ۴۶

بانوان منتظِر

چهارمین گروه یاوران امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بانوان پرهیزکاری هستند که پیش از ظهور آن حضرت رحلت کرده اند. به ایشان گفته می‌شود امام تو ظاهر گشته است، اگر مایلی می‌توانی حضور داشته باشی. آنان نیز به اراده پروردگار زنده خواهند شد.
رجعت زنان، مربوط به گروه خاصی نیست و هر بانویی که خود را با خواسته‌ها و شرایط زندگی در حکومت مهدی آل محمد علیه السلام تطبیق دهد، ممکن است در آینده از رحمت خداوندی بهره مند گشته، برای یاری امام زنده شود. یکی از آن شرایط، خواندن دعای عهد است که در فرد، نوعی آمادگی برای پذیرش حکومت آخرین ذخیره الهی ایجاد می‌کند. به فرموده امام صادق علیه السلام: هر کس چهل صبح دعای عهد را بخواند، از یاوران قائم ما باشد و اگر پیش از ظهور آن حضرت از دنیا برود، خداوند او را از قبر بیرون آورد تا در خدمت آن حضرت باشد….. [1]

پی نوشتها:

[1]: سفینة البحار، ج۲، ص۲۹۴.

منبع:زنان در حکومت امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) -محمد جواد مروجی طبسی - صفحه ۵۸

 چشم پوشی از خطاها

بیشترین سفارش اسلام در مورد مسائل خانوادگی، گذشت و چشم پوشی زن و شوهر از لغزش ها، کج خلقی‌ها و اشتباه‌های یکدیگر است؛ زیرا زن و شوهر همانند دیگر انسان ها، روحیات و طرز تفکری دوگانه دارند. آنهایی که مدعی اند در همه موارد مانند هم می‌اندیشند و موافق و هماهنگند، شاید هنوز زمینه و موقعیتی نیافته اند که خصلت‌های واقعی همدیگر را بشناسند. حتّی اگر زن و شوهری با روحیه مشترک پیدا شوند، باز هم هیچ یک از اشتباه و خطا و عصبانیت در امان نیستند. ازاین رو، اهمیت گذشت و تأثیر آن در تداوم روابط سالم آشکار می‌شود. [۱] وجود گذشت، بی گمان کانون خانواده را با حرارت نگاه می‌دارد، عشق و محبت را افزایش می‌دهد و اختلاف و مشاجره را پایان می‌بخشد. گذشت، نشانه حسن نیت و خوش بینی به زندگی است. گذشت و چشم پوشی در عواطف طرفین اثری نیکو دارد و طرز فکر و شیوه عمل آنان را متحول خواهد کرد. چه بسیار تیرگی‌ها که در پرتو این صفت از میان برخاسته و جای خود را به صفا و صمیمیت سپرده است. [۲]
عیب جویی، گل دوستی و محبّت را پژمرده می‌کند و عیب بینی، خارزار خشم و دشمنی را در دل می‌پرورد و زندگی خانوادگی را به تلخی و جدایی می‌کشاند. در عین حال، دستور زندگی، صبر و شکیبایی در برابر مشکلات و گذشت و فداکاری برای ادامه حیات است به ویژه به هنگام رفتار نابخردانه همسر، این گذشت و نادیده گرفتن، برای فرد ضروری است؛ زیرا بی تابی در برابر این امور، سبب شکست در زندگی می‌شود. [۳]
زن و شوهر، باید توجه کنند که انسان به آسانی و به سرعت نمی تواند به خطاها و اشتباه‌های خود پی ببرد، بلکه باید با شیوه ای بسیار لطیف و با روشی بسیار ملایم و دقیق، او را به قلّه آگاهی رسانید. خداوند در قرآن کریم سفارش می‌کند که از خطاهای دیگران چشم پوشی کنید، بلکه خطای آنان را نادیده بگیرید.
«وَ لَیعفُوا وَ لْیَصْفَحوا اَلا تُحبّونَ اَن یَغفراللّه ُ لَکُم و اللّه غفورٌ رَحیمٍ؛ آنها باید عفو کنند و چشم بپوشند. آیا دوست نمی دارید خداوند شما را ببخشد؟! و خداوند آمرزنده و مهربان است». (نور: ۲۲)

پی نوشتها:

 [۱].   احمد حسینیا، بهداشت روانی ازدواج و همسرداری، تهران، انتشارات مفید، ۱۳۸۰، چ ۱، ص ۲۰۸.

[۲]. همان، ص ۲۰۱.

 [۳].   محمد رضا کاشفی، آیین مهرورزی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶، ص ۱۷۸.

منبع:راهکار برقراری روابط سالم و سازنده در خانواده -داوود حسینی - صفحه ۳۶