يادگار و نشانه‌هاي حسين (ع)

نهضت امام حسين (ع) مربوط به زمان مخصوصي نبود تا در زمان‌هاي بعد فراموش شود بلكه يك نبرد حق بر باطل، عدالت بر ظلم، انسانيّت بر وحشي گري و هدايت بر گمراهي بود، از اين رو تا دنيا برقرار است حسين و جهادش فراموش نشدني است و هرگاه بين دو گروه حق و باطل پيكاري درگير شود اين خاطره تجديد مي‌شود.

 از اين جهت رسول اكرم (ص) مسلمانان را تشويق كرده تا مراسم عاشورا را براي هميشه برگزار كنند و مسلمين هم پيوسته به شکل های مختلف مجالس سوگواري و عزاداري مي‌گيرند و روايت (هر روزي عاشورا و هر زميني كربلاست) اشاره به همين معني دارد.

 مراسم عزاداري به هر صورت انجام پذيرد ممنوع نيست مگر آنجا كه از طرف شرع جلوگيري شده است. مثل اينكه كسي به عنوان عزاداري (خودكشي كند) همانطور كه بودائي‌ها براي رسيدن به اهداف ديني و ملّي انتحار مي‌كنند، زيرا اسلام از قتل نفس نهي كرده است. بنا بر اين هر عزائي كه نص خاصي بر حرام بودنش نباشد آزاد بلكه مستحب و پسنديده و يكي از مصاديق آيه (و من يعظم شعائر الله فانها من تقوي القلوب) است و چنانچه گروهي بعضي از شعائر مذهبي را به باد مسخره بگيرند دليل نمي شود كه عمل شايسته اي نيست، چون پيامبران را هم همچنانكه قرآن مي‌فرمايد مسخره مي‌كردند: (افسوس بر بندگاني كه نيامد بر آنها پيامبري جز اينكه او را مسخره كردند) (۱).

پی نوشت:

۱ سوره يس: آيه ۳۰.

منبع:حسین (ع) پرچمدار آزادی - محمد حسینی شیرازی

.