راضیه:کسی که به تقدیر و قوانین الهی خشنود بود. حضرت فاطمه علیه السلام به تلخی ها و دشواری ها و مصیبت هایی که خداوند در دنیا برایش مقدر ساخته بود،رضایت کامل داشت و خداوند نیز از او راضی بود.این صفت از والاترین درجات ایمان است و آن حضرت در تمام مراحل زندگی به آنچه که از سوی خدای عزیز - از ترس و آزار در راه دین و ظلم و اندوه و غم - برایش مقدر شده بود رضایت داشت و هیچ گاه از وضع خود گله نکرد تا آنکه این آیه شریف از آن صفت وی یاد کرد: یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیة مرضیة: ای دارنده روان قدسی مطمئن، به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که تو از او راضی و خدا نیز از تو خشنود است.(1)

مرضیه:آن که خداوند پیوسته از او و کردارش راضی است. از آنجا که آن حضرت معصوم است و آیه تطهیر شامل اوست، آنچه می کند همان خواسته الهی است. اگر او از چیزی خرسند باشد نشان خرسندی خداست و در صورتی که نسبت به کسی یا عملی ناخرسند باشد دلیل مبغوض بودن آن چیز یا کس نزد خداست.رسول اکرم(ص) درباره او فرمود: «آن که فاطمه را بیازارد مرا آزرده ساخته و کسی که مرا آزار رساند خداوند را ناخرسند و آزرده ساخته است. و این همان فرموده الهی است که: ان الذین یوذون الله و رسوله(2)«(کسانی که خدا و پیامبرش را  بیازارند پروردگار در دنیا و آخرت آنها را لعنت می کند و از رحمت خود دور می سازد …)»  نیز فرمود: ای فاطمه، خداوند همانا به غضب تو غضب می کند و به رضایتت خشنود می شود.(3)

منابع:

1-سوره فجر آیه 27-28

2-سوره احزاب آیه57

3-بحارالانوار ج43،ص53

4-زندگانی وسیره حضرت زهرا(س) ،ص52