(1)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
ان البیت اذا کثر فیه تلاوة القرآن کثر خیره واتسع اهله واضاء لاهل السماء کما تضی ء نجوم السماء لاهل الدنیا؛
خانه ای که در آن قرآن فراوان خوانده شود، خیر آن بسیار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و برای آسمانیان بدرخشد چنان که ستارگان آسمان برای زمینیان می درخشند.
(2)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
الا من تعلم القرآن وعمله وعمل بما فیه فأنا له سائق الی الجنة ودلیل الی الجنة؛
بدانید هر کس قرآن را بیاموزد و به دیگران آموزش دهد و به آنچه در قرآن است عمل کند، من جلودار و راهنمای او به سوی بهشت هستم.
(3)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
یا بنی لاتغفل عن قراءة القرآن فان القرآن یحیی القلب وینهی عن الفحشاء والمنکر والبغی؛
فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زیرا که قرآن دل را زنده می کند و از فحشاء و زشتی و ستم باز می دارد.
(4)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
ان اردتم عیش السعداء وموت الشهداء والنجاة یوم الحسرة والظل یوم الحرور والهدی یوم الضلالة فادرسوا القرآن فانه کلام الرحمان و حرز من الشیطان و رجحان فی المیزان؛
اگر زندگی سعادتمندان، مرگ شهیدان، نجات روز حسرت (قیامت)، سایه روز سوزان و هدایت در روز گمراهی را می خواهید، قرآن را یاد بگیرید که آن سخن خدای مهربان است و سپری است در مقابل شیطان و سنگینی در ترازوی اعمال.
(5)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
اصدق القول وابلغ الموعظة واحسن القصص کتاب الله؛
راست ترین سخن، رساترین پند و زیباترین حکایت، کتاب خدا (قرآن) است.
(6)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
من قرأ القرآن ابتغاء وجه الله وتفقها فی الدین کان له من الثواب مثل جمیع ما اعطی الملائکة والانبیاء والمرسلون.
هر کس برای کسب رضایت خدا و آگاهی در دین قرآن بیاموزد، ثوابی مانند همه آنچه که به فرشتگان و پیامبران و رسولان داده شده، برای اوست.
(7)
امام علی (علیه السلام):
علیکم بکتاب الله… من عمل به سبق؛
بر شما باد رجوع به کتاب خدا (قرآن)… کسی که به آن عمل کند از همه پیشی می گیرد.
(8)
امام علی (علیه السلام):
الا ان فیه مایأتی والحدیث عن الماضی ودواء دائکم ونظم ما بینکم؛
آگاه باشید که دانش آینده، اخبار گذشته و درمان دردهایتان و نظم میان شما در قرآن است.
(9)
امام علی (علیه السلام):
ان القرآن ظاهره انیق وباطنه عمیق لاتفنی عجائبه و لا تنقضی غرائبه ولاتکشف الظلمات الا به؛
براستی که قرآن ظارهش زیباست و باطنش عمیق، عجایبش پایان ندارد، اسرار نهفته آن پایان نمی پذیرد و تاریکی های جهل جز بوسیله آن رفع نخواهد شد.
(10)
امام صادق (علیه السلام):
من لم یعرف الحق من القرآن لم یتنکب الفتن؛
هر کس حقیقت را از طریق قرآن نشناسد، از فتنه ها برکنار نمی ماند.