(1)امام علی (علیه السلام):
الحیاء مفتاح کل الخیر؛
حیا کلید همه خوبی هاست.

(2)رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):

الحیاء زینة الاسلام؛

حیا زینت اسلام است.

(3)رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
ان الله یحب الحیی الحلیم العفیف المتعفف؛
خداوند انسان با حیای بردبار پاک دامنی را که پاکدامنی می ورزد، دوست دارد.

(4)امام کاظم (علیه السلام):
احیاء من الایمان والایمان فی الجنة والبذاء من الجفاء و الجفاء فی النار؛
حیا از ایمان و ایمان در بهشت است و بدزبانی از بی مهری و بدرفتاری است و بدرفتاری در جهنم است.

(5)امام صادق (علیه السلام):
الحیاء علی وجهین فمنه ضعف ومنه قوة واسلام وایمان؛
حیا بر دوگونه است: یکی حیای ضعف و ناتوانی و دیگری حیای قدرت و اسلام و ایمان.

(6)رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
الحیاء عشرة أجزاء فتسعة فی النساء وواحد فی الرجال؛
حیا ده جز دارد، نه جزء آن در زنان و یک جزء آن در مردان.

(7)امام علی (علیه السلام):
غایة الحیاء أن یستحیی المرء من نفسه؛
اوج حیا این است که آدمی از خودش حیا کند.

(8)امام علی (علیه السلام):
ثلاث لایستحیی منهن: خدمة الرجل ضیفه و قیامه عن مجلسه لابیه و معلمه وطلب الحق وان قل؛
از سه کار حیا نباید کرد: خدمت به میهمان، از جا برخاستن در برابر پدر و آموزگار خویش و طلب حق گرچه اندک باشد.

(9)امام علی (علیه السلام):
الحیاء من الله یمحو کثیراً من الخطایا؛
حیا از خدا بسیاری از گناهان را پاک می کند.

(10)رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
أما الحیاء فیتشعب منع اللین، والرأفة، والمراقبة لله فی السر والعلانیة، والسلامة، واحتناب الشر، والبشاشة، والسماحة، والظفر، وحسن الثناء علی المرء فی الناس، فهذا ما أصاب العاقل بالحیاء، فطوبی لمن قبل نصیحة الله وخاف فضیحته؛
اما شاخه های حیا عبارتند از: نرمش، مهربانی، در نظر داشتن خدا در آشکار و نهان، سلامت، دوری از بدی، خوشرویی، گذشت، بخشندگی، پیروزی و خوشنامی در میان مردم، اینها فوایدی است که خردمند از حیا می برد. خوشا بحال کسی که نصیحت خدا را بپذیرید و از رسوایی خودش بترسد.