شب بيست و هفتم :شب مبعث و از ليالي متبركه است و در آن چند عمل است

اول: دوازده ركعت نماز مي خواني شيخ در مصباح فرموده روايت شده از حضرت ابو جعفر امام جواد (عليه السلام) كه فرمود همانا در رجب شبي است كه بهتر است از آنچه كه مي تابد بر آن آفتاب و آن شب بيست و هفتم رجب است كه در صبح آن پيغمبر خدا (صلي الله عليه و آله) به رسالت مبعوث گرديد و بدرستي كه از براي عامل در آن شب از شيعه ما اجر عمل شصت سال است به خدمت آن حضرت عرض شد كه عمل در آن شب چيست فرمود چون بجا آوردي نماز عشا را و به رختخواب رفتي پس بيدار مي شوي هر ساعتي كه خواستي از شب تا پيش از نيمه آن و بجا مي آوري دوازده ركعت نماز مي خواني در هر ركعتي حمد و سوره اي از سوره هاي كوچك مفصّل و مفصل از سوره محمد است تا آخر قرآن پس چون سلام دادي در هر دو ركعتي و فارغ شدي از نمازها مي نشيني بعد از سلام و مي خواني <حمد> را هفت مرتبه و <معوذتين> را هفت مرتبه و <قل هو الله أحد >و <قل يأيها الكافرون> هر كدام را هفت مرتبه و <إنا أنزلناه> و< آيه الكرسي >هر كدام را هفت مرتبه و بخوان در عقب همه اين دعا را اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ  سپاس مخصوص آن خدايي است كه فرزندي ندارد و او را شريك و انبازي در ملك و سلطنت نخواهد بود  وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً  و ياوري كه بر عزّتش افزايد نخواهد داشت و او را به بزرگي و بزرگواري ياد كن  اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ عِزِّكَ عَلَي أَرْكَانِ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَي الرَّحْمَهِ مِنْ كِتَابِكَ  خدايا از تو درخواست مي كنم به حقيقت عزّت تو كه بر پايه هاي عرش توست و به منتهاي رحمت از كتاب تو(و لوح محفوظت)  وَ بِاسْمِكَ الأَْعْظَمِ الأَْعْظَمِ الأَْعْظَمِ وَ ذِكْرِكَ الأَْعْلَي الأَْعْلَي الأَْعْلَي  و به اسم اعظم اعظم اعظمت و ذكر بلند بلند بلندت  وَ بِكَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ  و به كلمات تام و تمامت كه درود فرستي بر محمّد و آلش و با من آن كني كه سزاوار بزرگي توست. پس بخوان هر دعايي كه خواستي , و مستحب است غسل در اين شب و گذشت در شب نيمه ننمازي كه در اين شب خوانده مي شود.

دوم:زيارت حضرت امير المؤمنين (عليه السلام) كه افضل اعمال اين شب است و از براي آن حضرت در اين شب سه زيارت است كه در باب زيارات به آن اشاره خواهد شد إن شاء الله و بدانكه ابو عبد الله محمد بن بطوطه كه يكي از علماي اهل سنت است و در ششصد سال پيش از اين زمان بوده در سفرنامه خود كه معروف است برحله ابن بطوطه در بيان ورود خود از مكه معظمه به نجف اشرف ذكر كرده روضه و قبر مبارك مولايمان امير المؤمنين (عليه السلام) را و گفته اهل اين شهر تمامي رافضي هستند و از براي اين روضه مباركه كراماتي ظاهر شده از جمله آنكه در شب بيست و هفتم ماه رجب كه نام آن شب نزد اهل آنجا ليله المحيا است مي آورند از عراقين و خراسان و بلاد فارس و روم هر شل و مفلوج و زمين گيري كه هست و جمع مي شود از آنها قريب سي چهل نفر در آنجا پس بعد از عشا مي آورند اين مبتلايان را نزد ضريح مقدس و مردم جمع مي شوند و منتظرند خوب شدن و برخاستن آنها را و اين جماعت مردم بعضي نماز مي خوانند و بعضي ذكر مي گويند و بعضي قرآن تلاوت مي كنند و بعضي تماشاي روضه مي كنند تا آنكه بگذرد نصف يا دو ثلث از شب آن وقت جميع اين مبتلايان و زمين گيران كه حركت نمي توانستند بكنند برمي خيزند در حالي كه صحيح و تندرست مي باشند و علتي در آنها نيست و مي گويند< لا إله إلا الله ،محمد رسول الله ،علي ولي الله> و اين امري است مشهور و مستفيض و من خودم آن شب را در آنجا درك نكردم ،لكن از مردمان ثقه كه اعتماد بر قول آنها بود شنيدم و هم ديدم در مدرسه اي كه مهمانخانه آن حضرت است سه نفر زمينگير كه قادر بر حركت نبودند يكي از اهل روم و ديگري از اهل اصفهان و سومي از اهل خراسان بود از آنها پرسيدم چگونه شما خوب نشده ايد و اينجا مانده ايد؟ گفتند: ما به شب بيست و هفتم نرسيديم و همين جا مانده ايم تا شب بيست و هفتم آينده كه شفا بگيريم ،و از براي اين شب مردم زياد از شهرها جمع مي شوند و بازار بزرگي اقامه مي شود تا مدت ده روز. فقير گويد: مبادا استبعاد كني اين مطلب را همانا معجزات و كراماتي كه از اين مشاهد مشرفه بروز كرده و به تواتر رسيده زياده از آن است كه احصا شود و در ماه شوال گذشته سنه هزار و سيصد و چهل و سه در حرم مطهر حضرت ثامن الائمّه الهداه و ضامن الامه العصاه مولانا أبو الحسن عليّ بن موسي الرضا (صلوات الله عليهما) سه نفر زن كه هر كدام به سبب مرض فلج و نحو آن زمينگير بودند و اطبا و دكترها از معالجه آنها عاجز شده بودند شفا يافتند و اين معجزات از آن قبر مطهر بر همه واضح و آشكارا گرديد مانند نمودار شدن خورشيد در سماء صاحيه مثل باز شدن در دروازه نجف اشرف بر روي عربهاي باديه و به حدي اين مطلب واضح بود كه نقل شده دكترهايي كه مطلع بر مرضهاي آن زنها بودند تصديق نمودند با آنكه در اين باب خيلي دقيق بودند بلكه بعضي از آنها تصديق خود را بر شفاي آنها نوشتند و اگر ملاحظه اختصار و عدم مناسبت محل نبود قصه آنها را نقل مي نمودم و <لقد أجادَ شَيْخُنا الحُرُ العاملي في أُرجوزَتِهِ>: وَ مَا بَدَا مِنْ بَرَكَاتِ مَشْهَدِهِ فِي كُلِّ يَوْمٍ أَمْسُهُ مِثْلُ غَدِهِ وَ كَشِفَا الْعَمَي وَ الْمَرْضَي بِهِ إِجَابَهُ الدُّعَاءِ فِي أَعْتَابِهِ سوم :اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالتَّجَلِّي الأَْعْظَمِ شيخ كفعمي در بلد الامين فرموده كه در شب مبعث اين دعا را بخوانند: اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالتَّجَلِّي بِالنَّجْلِ الأَْعْظَمِ فِي هَذِهِ اللَّيْلَهِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُعَظَّمِ وَ الْمُرْسَلِ الْمُكَرَّمِ  پروردگارا از تو درخواست مي كنم به حقّ بزرگترين تجلّي تو در اين شب و اين ماه بزرگ(رجب)و فرستاده گرامي  أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا مَا أَنْتَ بِهِ مِنَّا أَعْلَمُ يَا مَنْ يَعْلَمُ وَ لاَ نَعْلَمُ  كه درود فرستي بر محمّد و آل محمّد و آلش و اينكه بيامرزي گناهاني را كه تو از ما به آنها داناتري اي آنكه تو دانايي و ما نادانيم  اَللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي لَيْلَتِنَا هَذِهِ الَّتِي بِشَرَفِ الرِّسَالَهِ فَضَّلْتَهَا وَ بِكَرَامَتِكَ أَجْلَلْتَهَا  اي خدا بركت به ما عطا كن در اين شبي كه بر ساير شبها فضيلتش دادي بواسطه شرف رسالت و به كرم خود جلالش بخشيدي  وَ بِالْمَحَلِّ الشَّرِيفِ أَحْلَلْتَهَا اَللَّهُمَّ فَإِنَّا نَسْأَلُكَ بِالْمَبْعَثِ الشَّرِيفِ وَ السَّيِّدِ اللَّطِيفِ وَ الْعُنْصُرِ الْعَفِيفِ  و به مقام شرافتش در آوردي خدايا ما از تو درخواست مي كنيم به اين مبعث با شرافت و سيّد با لطف و مهر و آن عنصر عفيف  أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ أَعْمَالَنَا فِي هَذِهِ اللَّيْلَهِ وَ فِي سَايِرِ اللَّيَالِي مَقْبُولَهً  كه درود بر محمّد و آلش فرستي و اعمال ما را در اين شب و ديگر شبها مقبول گرداني  وَ ذُنُوبَنَا مَغْفُورَهً وَ حَسَنَاتِنَا مَشْكُورَهً وَ سَيِّئَاتِنَا مَسْتُورَهً وَ قُلُوبَنَا بِحُسْنِ الْقَوْلِ مَسْرُورَهً وَ أَرْزَاقَنَا مِنْ لَدُنْكَ بِالْيُسْرِ مَدْرُورَهً  و از گناهان ما در گذري و اعمال نيك ما را پاداش نيكو دهي و اعمال بد ما را مستور سازي و دلهاي ما را به حسن قول(و مژده بهشت)شاد گرداني و روزي ما را از جانب خود به آساني فراوان كني  اَللَّهُمَّ إِنَّكَ تَرَي وَ لاَ تُرَي وَ أَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الأَْعْلَي وَ إِنَّ إلَيْكَ الرُّجْعَي  اي خدا تو همه ما را مي بيني و هيچكس تو را نخواهد ديد و تو در بلندترين منظري و بازگشت همه و پايان تمام بسوي توست  وَ الْمُنْتَهَي وَ إِنَّ لَكَ الْمَمَاتَ وَ الْمَحْيَا وَ إِنَّ لَكَ اﻵْخِرَهَ وَ الأُْولَي  و مرگ و زندگي و دنيا و آخرت از توست  اَللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزَي وَ أَنْ نَأْتِيَ مَا عَنْهُ تَنْهَي  اي خدا ما به تو پناه مي بريم از ذلّت و خواري و از آنكه چيزي را كه نهي كرده اي بجاي آريم  اَللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ الْجَنَّهَ بِرَحْمَتِكَ وَ نَسْتَعِيذُ بِكَ مِنَ النَّارِ فَأَعِذْنَا مِنْهَا بِقُدْرَتِكَ  اي خدا ما از رحمت و لطفت از تو درخواست بهشت مي كنيم و به كرم تو از آتش دوزخ پناه مي جوييم پس ما را به قدرتت پناه بخش  وَ نَسْأَلُكَ مِنَ الْحُورِ الْعِينِ فَارْزُقْنَا بِعِزَّتِكَ  و از تو درخواست حور العين مي كنيم به عزّتت نصيب ما گردان  وَ اجْعَلْ أَوْسَعَ أَرْزَاقِنَا عِنْدَ كِبَرِ سِنِّنَا وَ أَحْسَنَ أَعْمَالِنَا عِنْدَ اقْتِرَابِ آجَالِنَا  و روزي وسيعتر را هنگام پيري ما قرار ده و در آخر عمر اعمال ما را نيكو گردان  وَ أَطِلْ فِي طَاعَتِكَ وَ مَا يُقَرِّبُ إلَيْكَ وَ يُحْظِي عِنْدَكَ وَ يُزْلِفُ لَدَيْكَ أَعْمَارَنَا  در طاعتت و عمر ما را دراز كن در آنچه ما را به تو نزديك كند و بهره مند و مقرّب گرداند  وَ أَحْسِنْ فِي جَمِيعِ أَحْوَالِنَا وَ أُمُورِنَا مَعْرِفَتَنَا وَ لاَ تَكِلْنَا إِلَي أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فَيَمُنَّ عَلَيْنَا  و ما را در هر حال و هر كار معرفت كامل عطا فرما و به هيچ يك از خلقت وامگذار تا بر ما منّت گذارد  وَ تَفَضَّلْ عَلَيْنَا بِجَمِيعِ حَوَائِجِنَا لِلدُّنْيَا وَ اﻵْخِرَهِ  و به فضل و كرم تام حوايج دنيا و آخرت ما را برآور  وَ ابْدَأْ بِآبَائِنَا وَ أَبْنَائِنَا وَ جَمِيعِ إِخْوَانِنَا الْمُؤْمِنِينَ فِي جَمِيعِ مَا سَأَلْنَاكَ لأَِنْفُسِنَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ  و آنچه را ما بر خود از تو درخواست نموديم اول به پدران و فرزندان و برادران ايماني ما عطا كن اي مهربانترين مهربانان عالم  اَللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ وَ مُلْكِكَ الْقَدِيمِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ  خدايا ما از تو درخواست مي كنيم به حقّ اسم اعظمت و سلطنت ابديّت درود فرستي بر محمّد(ص)و آلش  وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا الذَّنْبَ الْعَظِيمَ إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الْعَظِيمَ إلاَّ الْعَظِيمُ  و گناه بزرگ ما را ببخشي كه گناه بزرگ ما را جز بزرگ كسي نمي بخشد  اَللَّهُمَّ وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُكَرَّمُ الَّذِي أَكْرَمْتَنَا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَكْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَيْنِ الأُْمَمِ  اي خدا و اين ماه رجب گرامي است كه تو به ما كرامت فرمودي و نخستين ماه حرام است كه ميان امّتها به ما از كرمت عطا كردي  فَلَكَ الْحَمْدُ يَا ذَا الْجُودِ وَ الْكَرَمِ  پس تو را سپاس مي كنم اي صاحب جود و كرم  فَأَسْأَلُكَ بِهِ وَ بِاسْمِكَ الأَْعْظَمِ الأَْعْظَمِ الأَْعْظَمِ الأَْجَلِّ الأَْكْرَمِ الَّذِي خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِي ظِلِّكَ فَلاَ يَخْرُجُ مِنْكَ إلَي غَيْرِكَ  پس از تو درخواست مي كنم به حرمت اين ماه و به حقّ اسم اعظم اعظم اعظمت و بزرگتر و گرامي ترت كه تو او را خلق كردي و در سايه تو قرار و آرام يافت و از تو بسوي غير تو بيرون نگرديد  أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أَنْ تَجْعَلَنَا مِنَ الْعَامِلِينَ فِيهِ بِطَاعَتِكَ وَ اﻵْمِلِينَ فِيهِ لِشَفَاعَتِكَ  درخواست مي كنم كه درود فرستي بر محمّد و اهل بيت پاك او و اينكه ما را هم از آنان كه در اين ماه به طاعتت پرداختند و چشم اميد به شفاعتت دارند قرار دهي  اَللَّهُمَّ اهْدِنَا إِلَي سَوَاءِ السَّبِيلِ وَ اجْعَلْ مَقِيلَنَا عِنْدَكَ خَيْرَ مَقِيلٍ  اي خدا ما را به راه راست هدايت فرما و آرامگاه ما را نزد خود بهترين آرامگاه قرار ده  فِي ظِلٍّ ظَلِيلٍ وَ مُلْكٍ جَزِيلٍ فَإِنَّكَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ  در سايه ابدي رحمتت و ملك با عظمت آخرتت كه تو ما را كافي هستي و بهترين وكيل و نگهبان مايي  اَللَّهُمَّ اقْلِبْنَا مُفْلِحِينَ مُنْجِحِينَ غَيْرَ مَغْضُوبٍ عَلَيْنَا وَ لاَ ضَالِّينَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ  خدايا ما را از اهل فلاح و رستگاران عالم گردان نه از غضب شدگان و گمراهان به حقّ رحمت بي پايانت اي مهربانترين مهربانان عالم  اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَزَائِمِ مَغْفِرَتِكَ وَ بِوَاجِبِ رَحْمَتِكَ السَّلاَمَهَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ  خدايا از تو درخواست مي كنم به حقّ مغفرتت كه بر خود فرض كردي و به رحمتت كه بر خويش واجب گردانيدي كه مرا از هر گناه سالم بدار  وَ الْغَنِيمَهَ مِنْ كُلِّ بِرٍّ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّهِ وَ النَّجَاهَ مِنَ النَّارِ  و به هر كار نيك بهره مند ساز و به بهشتت كامياب گردان و از دوزخم نجات بخش  اَللَّهُمَّ دَعَاكَ الدَّاعُونَ وَ دَعَوْتُكَ وَ سَأَلَكَ السَّائِلُونَ وَ سَأَلْتُكَ وَ طَلَبَ إلَيْكَ الطَّالِبُونَ وَ طَلَبْتُ إلَيْكَ  اي خدا من هم چون همه اهل دعا تو را خواندم و چون ديگر درخواست كنندگان از تو درخواست كردم و مانند ساير حاجت مندان از تو حاجت طلبيدم  اَللَّهُمَّ أَنْتَ الثِّقَهُ وَ الرَّجَاءُ وَ إلَيْكَ مُنْتَهَي الرَّغْبَهِ فِي الدُّعَاءِ  خدايا تويي مايه اطمينان و اميد خلق و منتهاي رغبت و آرزوي عالم در دعا و تضرّع به درگاه توست  اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلِ الْيَقِينَ فِي قَلْبِي وَ النُّورَ فِي بَصَرِي وَ النَّصِيحَهَ فِي صَدْرِي  خدايا پس درود فرست بر محمّد و آلش و قلبم را يقين و ديده ام را نور و سينه ام را صدق و صفا كرامت كن  وَ ذِكْرَكَ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ عَلَي لِسَانِي وَ رِزْقاً وَاسِعاً غَيْرَ مَمْنُونٍ وَ لاَ مَحْظُورٍ  و ذكرت را شب و روز بر زبان من جاري ساز و رزق وسيع بي خطر و بي منّت خلق پس تو مرا روزي ده  فَارْزُقْنِي وَ بَارِكْ لِي فِيمَا رَزَقْتَنِي وَ اجْعَلْ غِنَايَ فِي نَفْسِي وَ رَغْبَتِي فِيمَا عِنْدَكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ  و در هر چه روزيم كردي بركت بخش و ذاتم را مستغني از خلق و به آنچه نزد توست مشتاق گردان به حقّ رحمتت اي مهربانترين مهربانان عالم.  فَارْزُقْنِي وَ بَارِكْ لِي فِيمَا رَزَقْتَنِي وَ اجْعَلْ غِنَايَ فِي نَفْسِي وَ رَغْبَتِي فِيمَا عِنْدَكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ  و در هر چه روزيم كردي بركت بخش و ذاتم را مستغني از خلق و به آنچه نزد توست مشتاق گردان به حقّ رحمتت اي مهربانترين مهربانان عالم.  فَارْزُقْنِي وَ بَارِكْ لِي فِيمَا رَزَقْتَنِي وَ اجْعَلْ غِنَايَ فِي نَفْسِي وَ رَغْبَتِي فِيمَا عِنْدَكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ  و در هر چه روزيم كردي بركت بخش و ذاتم را مستغني از خلق و به آنچه نزد توست مشتاق گردان به حقّ رحمتت اي مهربانترين مهربانان عالم.  پس به سجده برو و بگو: اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِمَعْرِفَتِهِ وَ خَصَّنَا بِوِلاَيَتِهِ وَ وَفَّقَنَا لِطَاعَتِهِ شُكْراً شُكْراً  ستايش خداي را كه ما را به معرفتش هدايت كرد و به دوستي و محبّتش مخصوص گردانيد و به طاعتش موفّق داشت خدا را شكر  صد مرتبه پس سر از سجده بردار و بگو: اَللَّهُمَّ إِنِّي قَصَدْتُكَ بِحَاجَتِي وَ اعْتَمَدْتُ عَلَيْكَ بِمَسْأَلَتِي وَ تَوَجَّهْتُ إلَيْكَ بِأَئِمَّتِي وَ سَادَتِي  خدايا حاجتم را به درگاه تو آوردم و بر انجام درخواستم به تو اعتماد يافتم و بوسيله پيشوايان و بزرگان دين به تو روي آوردم  اَللَّهُمَّ انْفَعْنَا بِحُبِّهِمْ وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ وَ ارْزُقْنَا مُرَافَقَتَهُمْ وَ أَدْخِلْنَا الْجَنَّهَ فِي زُمْرَتِهِمْ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ  خدايا ما را به دوستي آنها سودمند گردان و در منزلگاه آنان جاي ده و رفاقتشان را نصيب ما كن و در زمره آن بزرگواران ما را به بهشت داخل ساز و به حقّ رحمتت اي مهربانترين مهربانان عالم. و اين دعا را سيد براي روز مبعث ذكر كرده.