اول :غسل

دوم :روزه و آن يكي از چهار روزي است كه در تمام سال امتياز دارد براي روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتاد سال

سوم :بسيار صلوات فرستادن

چهارم :زيارت حضرت رسول و امير المؤمنين عليهما اَلسّلام

پنجم : شيخ در مصباح فرموده از ريان بن الصّلت مروي است كه: حضرت امام جواد (عليه السلام) در زماني كه در بغداد بود روز نيمه رجب و روز بيست و هفتم را روزه گرفت و جميع حشم آن حضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود كه بجا آوريم دوازده ركعت نماز كه خوانده شود در هر ركعت <حمد> و< سوره> و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر يك از <حمد> و< توحيد> و <معوذتين> چهار مرتبه و لا إِلَهَ إلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ چهار مرتبه اللَّهُ اللَّهُ رَبِّي لا أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً چهار مرتبه لا أُشْرِكُ بِرَبِّي أَحَداً چهار مرتبه

ششم :دوازده ركعت نماز به نحو ديگر و نيز شيخ روايت كرده از جناب ابو القاسم حسين بن روح (رحمه الله عليه) كه فرموده بجا مي آوري در اين روز دوازده ركعت نماز مي خواني در هر ركعت <حمد> و <سوره اي> كه آسان باشد و تشهد مي خواني و سلام مي دهي و مي نشيني و مي گويي بين هر دو ركعتي : اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ  ستايش خدا را كه فرزندي نگرفته و شريكي در ملك وجود ندارد  وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً  و به قدرت كامله از ياري خلق بي نياز است و او را به كبريايي و عظمت ياد كن  يَا عُدَّتِي فِي مُدَّتِي يَا صَاحِبِي فِي شِدَّتِي يَا وَلِيِّي فِي نِعْمَتِي يَا غِيَاثِي فِي رَغْبَتِي  اي ذخيره من در همه عمر اي رفيق من در بدبختي اي دوستدار من در نعمت اي دادرس من در هر چه بخواهم  يَا نَجَاحِي فِي حَاجَتِي يَا حَافِظِي فِي غَيْبَتِي يَا كَافِيَّ فِي وَحْدَتِي يَا أُنْسِي فِي وَحْشَتِي  اي روا كننده حاجت من اي حافظ من در غياب من اي پناه من در تنهايي اي انيس حال وحشت من  أَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتِي فَلَكَ الْحَمْدُ وَ أَنْتَ الْمُقِيلُ عَثْرَتِي فَلَكَ الْحَمْدُ وَ أَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتِي فَلَكَ الْحَمْدُ  تو ساتر عيبهاي مني پس ستايش مخصوص توست و تو از لغزشهاي من در مي گذري ستايش مخصوص توست تو دستگير مني چون افتادم ستايش مخصوص توست  صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْتُرْ عَوْرَتِي وَ آمِنْ رَوْعَتِي  درود فرست بر محمّد و آل محمّد و عيبهاي من بپوشان و از ترسم ايمني بخش  وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي وَ اصْفَحْ عَنْ جُرْمِي وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَيِّئَاتِي فِي أَصْحَابِ الْجَنَّهِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ  و از لغزشم درگذر و جرمم را عفو كن و از گناهانم بگذر و در ميان اهل بهشت كه وعده صدق و حقيقت به آنان دادند مرا داخل گردان.  پس چون فارغ شدي از نماز و دعا، مي خواني هر يك از< حمد> و< اخلاص> و <معوذتين> و< قل يأيها الكافرون> و< إنا أنزلناه> و< آيه الكرسي> را هفت مرتبه و بعد مي گويي لاَ إلَهَ إلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّهَ إلاَّ بِاللَّهِ  ***  هفت مرتبه و بعد مي گويي هفت مرتبه: اللَّهُمَّ اللَّهُ اللَّهُ رَبِّي لَا أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاًو مي خواني هر دعا كه خواهي

هفتم :بخواند يَا مَنْ أَمَرَ بِالْعَفْوِ وَ التَّجَاوُزِ در اقبال و در بعض نسخ مصباح است كه مستحب است در اين روز اين دعا را بخوانند : يَا مَنْ أَمَرَ بِالْعَفْوِ وَ التَّجَاوُزِ وَ ضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَ التَّجَاوُزَ  اي خدايي كه ما را امر به عفو و گذشت از يكديگر كردي  يَا مَنْ عَفَا وَ تَجَاوَزَ اُعْفُ عَنِّي وَ تَجَاوَزْ يَا كَرِيمُ  و خود هم از خطاي بندگان عفو و گذشت فرمودي از من هم اي خداي كريم درگذر  اَللَّهُمَّ وَ قَدْ أَكْدَي الطَّلَبُ وَ أَعْيَتِ الْحِيلَهُ وَ الْمَذْهَبُ وَ دَرَسَتِ اﻵْمَالُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إلاَّ مِنْكَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ  اي خدا من در آنچه مي طلبم به رنج و سختي افتادم و از راه و چاره جويي عاجزم و آرزوها نابود و اميد من قطع گرديد از غير تو يكتاي بي شريك  اَللَّهُمَّ إِنِّي أَجِدُ سُبُلَ الْمَطَالِبِ إلَيْكَ مُشْرَعَهً وَ مَنَاهِلَ الرَّجَاءِ لَدَيْكَ مُتْرَعَهً  اي خدا من يافتم كه راه هر مقصودي بسوي تو باز است و سرچشمه هر اميد و آرزو كه به تو دارند پر آب است  وَ أَبْوَابَ الدُّعَاءِ لِمَنْ دَعَاكَ مُفَتَّحَهً وَ الاِسْتِعَانَهَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِكَ مُبَاحَهً  و درهاي اجابت به روي هر كه دعا كند به درگاهت باز است و ياري براي كسي كه از تو ياري طلبد مباح و مهيّاست  وَ أَعْلَمُ أَنَّكَ لِدَاعِيكَ بِمَوْضِعِ إِجَابَهٍ وَ لِلصَّارِخِ إلَيْكَ بِمَرْصَدِ إِغَاثَهٍ  و من مي دانم كه تو دعاي هر كه بخواندت به مقام اجابت مي گذاري و هر كه تو را فرياد كند كاملا مراقبي و به فريادش مي رسي  وَ أَنَّ فِي اللَّهْفِ إلَي جُودِكَ وَ الضَّمَانِ بِعِدَتِكَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْبَاخِلِينَ وَ مَنْدُوحَهً عَمَّا فِي أَيْدِي الْمُسْتَأْثِرِينَ  و مي دانم كه در تضرّع به درگاه جود و كرمت و التزام به وعده ات عوض كاملي است از منع و بخل سفله گان و بي نيازي از ثروت توانگران خواهد بود  وَ أَنَّكَ لاَ تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ إلاَّ أَنْ تَحْجُبَهُمُ الأَْعْمَالُ دُونَكَ  و مي دانم كه تو از خلق پنهان نيستي جز آنكه آرزوها و اعمال ناروا ميان تو و خلق حجاب گردد  وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زَادِ الرَّاحِلِ إلَيْكَ عَزْمُ إِرَادَهٍ يَخْتَارُكَ بِهَا وَ قَدْ نَاجَاكَ بِعَزْمِ الإِْرَادَهِ قَلْبِي  و مي دانم كه بهترين توشه آنكه بسوي تو سفر كند همانا اراده ثابت است و خالص كه تنها تو را بخواهد و دل من با اراده ثابت با تو راز و نياز مي كند  وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ دَعْوَهٍ دَعَاكَ بِهَا رَاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ أَوْ صَارِخٌ إلَيْكَ أَغَثْتَ صَرْخَتَهُ أَوْ مَلْهُوفٌ مَكْرُوبٌ فَرَّجْتَ كَرْبَهُ  پس من تو را مي خوانم به آن دعايي كه هر اميدواري كرد به اميدش رسانيدي و هر فرياد خواهي را به فريادش رسيدي و هر درمانده اندوهناكي را دلشاد گردانيدي  أَوْ مُذْنِبٌ خَاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ أَوْ مُعَافًي أَتْمَمْتَ نِعْمَتَكَ عَلَيْهِ  و يا مجرم و خطا كار را آمرزيدي يا سلامت يافته را نعمت كامل كردي  أَوْ فَقِيرٌ أَهْدَيْتَ غِنَاكَ إلَيْهِ وَ لِتِلْكَ الدَّعْوَهِ عَلَيْكَ حَقٌّ وَ عِنْدَكَ مَنْزِلَهٌ  يا فقير را از غناي خود بر او هديه فرستادي و به اينچنين دعاي خالص كه براي تو حق و نزد تو مقامي دارد  إِلاَّ صَلَّيْتَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَضَيْتَ حَوَائِجِي حَوَائِجَ الدُّنْيَا وَ اﻵْخِرَهِ  تو را مي خوانم كه بر محمّد(ص)و آلش درود فرستي و حاجتهاي دنيا و آخرت مرا روا سازي  وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُكَرَّمُ الَّذِي أَكْرَمْتَنَا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَكْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَيْنِ الأُْمَمِ يَا ذَا الْجُودِ وَ الْكَرَمِ  و اين است ماه رجب با عظمت و كرامت و نخستين ماه حرام كه به ما از ميان امّتها اكرام كردي اي صاحب جود و كرم  فَنَسْأَلُكَ بِهِ وَ بِاسْمِكَ الأَْعْظَمِ الأَْعْظَمِ الأَْعْظَمِ الأَْجَلِّ الأَْكْرَمِ الَّذِي خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِي ظِلِّكَ فَلاَ يَخْرُجُ مِنْكَ إلَي غَيْرِكَ  پس از تو درخواست مي كنيم به حرمت اين ماه و به اسم اعظم اعظم اعظمت كه بزرگتر و گراميترين نام توست كه آن را آفريدي و در ظلّ خود آرامش دادي و از تو بسوي غير تو بيرون نگرديد  أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ وَ تَجْعَلَنَا مِنَ الْعَامِلِينَ فِيهِ بِطَاعَتِكَ وَ اﻵْمِلِينَ فِيهِ بِشَفَاعَتِكَ  كه بر محمّد و اهل بيت پاكش درود فرستي و ما را از كساني كه در اين ماه به طاعتت پرداخته و به شفاعتت چشم اميد دارند قرار دهي  اَللَّهُمَّ وَ اهْدِنَا إِلَي سَوَاءِ السَّبِيلِ وَ اجْعَلْ مَقِيلَنَا عِنْدَكَ خَيْرَ مَقِيلٍ فِي ظِلٍّ ظَلِيلٍ  اي خدا و ما را به راه راست هدايت فرما و آرامگاه ما را نزد خود در سايه پاينده خود بهترين منزل قرار ده  فَإِنَّكَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ السَّلاَمُ عَلَي عِبَادِهِ الْمُصْطَفَيْنَ وَ صَلَوَاتُهُ (صَلاَتُهُ) عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ  كه تو ما را كافي و نيكو نگهباني سلام بر بندگان برگزيده او و تحيّت و رحمتهايش بر همه آنان باد  اَللَّهُمَّ وَ بَارِكْ لَنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا الَّذِي فَضَّلْتَهُ وَ بِكَرَامَتِكَ جَلَّلْتَهُ  اي خدا و بركت ده به ما در اين روز(مبعث)كه آن را فضيلت و كرامت و جلالت بخشيدي  وَ بِالْمَنْزِلِ الْعَظِيمِ الأَْعْلَي أَنْزَلْتَهُ صَلِّ عَلَي مَنْ فِيهِ إلَي عِبَادِكَ أَرْسَلْتَهُ وَ بِالْمَحَلِّ الْكَرِيمِ أَحْلَلْتَهُ  و در بلندترين مقام با عظمتش قرار دادي درود فرست بر آن كسي كه در اين روزش بسوي بندگان به رسالت فرستادي و به محلّ قرب و كرامتش منزل دادي  اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ صَلاَهً دَائِمَهً تَكُونُ لَكَ شُكْراً وَ لَنَا ذُخْراً وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا يُسْراً  اي خدا درود فرست بر او درودي كه پيوسته تو را شكر و سپاس باشد و مرا ذخيره و كار ما را آسان گردان  وَ اخْتِمْ لَنَا بِالسَّعَادَهِ إلَي مُنْتَهَي آجَالِنَا وَ قَدْ قَبِلْتَ الْيَسِيرَ مِنْ أَعْمَالِنَا وَ بَلَّغْتَنَا بِرَحْمَتِكَ أَفْضَلَ آمَالِنَا  و خاتمه كار ما را سعادت گردان تا انتهاي عمر و همانا تو اعمال اندك ما را پذيرفتي و به لطف و رحمتت ما را به بهترين آرزوهايمان رسانيدي  إِنَّكَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ وَ صَلَّي اللَّهُ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ  كه البتّه تو بر هر چيز توانايي و درود و تحيّت فرست بر محمّد(ص)و آلش. مؤلف گويد: كه اين دعا را حضرت موسي بن جعفر (عليهما السلام) خواند در آن روزي كه آن جناب را به جانب بغداد حركت دادند و آن روز بيست و هفتم رجب بود و اين دعا از مذخور ادعيه رجب است .