احادیث رمضانیه 1
قالَ رَسُولُ الله صلّي الله عليه وآله لِجَابِرِ بنِ عَبدِاللهِ: يا جَابِرُ هذَا شَهرُ رَمَضان مَن صامَ نَهارَهُ، وَ قامَ وَرداً مِن لَيلِه وَ عَفَّ بَطنُهُ وَفَرجَهُ وَ كَفَّ لِسانَهُ خَرَجَ مِن ذُنُوبِه كَخُرُوجِه مِنَ الشَهر. فَقالَ جابِرُ: يا رَسُولَ الله ما احسن هَذا الحَدِيث. فقال رسُولُ الله صلّى الله عليه و آله وسلّم: يا جابرُ وما اشَدَّ هَذِه الشُرُوط؛[1]
حضرت رسول صلّى الله عليه وآله به جابربن عبدالله انصارى فرمودند: اى جابر. اين ماه رمضان است؛ هر كسى روزه بگيرد و مقدارى از شب آن را به عبادت مشغول شود و شكم و شهوت و زبانش را نگهدارد، خارج مى شود از گناهان همچنان كه ماه تمام مى شود. پس جابر سؤال كرد: اى رسول خدا. چه گفتار زيبايى است! رسول خدا صلّى الله عليه وآله فرمودند: اى جابر. و اين شرائط، بسيار سخت است.
***
قالَ رَسُولُ الله صلّى الله عليه وآله:
شهْرُ رَمَضَانَ شَهر فَرضَ اللهُ عَلَيْكُمْ صيامَهُ فَمَن صامهُ ايماناً وَاحتساباً خَرَجَ مِن
ذُنُوبِهِ كَيوم وَلَدتهُ امه؛[2]
ماه رمضان ماهى است كه خداوند روزه آن را واجب كرده بر شما.هر كس از روى ايمان و فرمانبرى روزه بگيرد گناهانش بخشيده مى شود مانند روزى كه از مادرش متولد شده است.
***
قالَ رَسُولُ الله صلّى الله عليه وآله:
صوموا تصحّوا؛[3]
رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: روزه بگيريد تا سالم باشيد.
***
قالَ رَسُولُ الله صلّى الله عليه وآله:
الصَّومُ جُنَّةٌ؛[4]
روزه سپرى است در برابر آتش جهنم.
***
قالَ رَسُولُ الله صلّى الله عليه وآله:
هُوَ شَهرٌ دُعِيتُم فِيهِ الي ضِيافةِ اللهِ وَجعِلتُم فِيهِ مِن اهلِ كَرامةِ اللهِ؛[5]
ماه مبارك رمضان ماهى است كه در آن به ميهمانى الهى دعوت شده ايد و مورد اكرام خداوند هستيد.
***
قال الصادق عليه السلام:
مَن افطَرَ يَوماً مِن شَهر رَمَضان خَرجَ رُوح الايِمانِ مِنه؛[6]
كسى كه روزى از ماه رمضان را (بدون عذر) افطار كند، روح ايمان از او بيرون خواهد رفت.
***
قال اميرالمؤمنين عليه السّلام:
وَالصِّيامُ ابِتلاء لِاخلاصِ الخَلق؛[7]
روزه امتحانى است براى خلوص بندگان.
***
قال الباقر عليه السلام:
بني الاسلامُ عَلي خَمسةِ اشياء، عَلَي الصَلاةِ، وَ الزَكاةِ، وَ الحَجِ، وَ الصَومِ، وَ الولَاية؛[8]
اسلام بر پنج چيز بنا شده است: نماز، زكات، حج، روزه و ولايت.
***
در حديث است كه «حمزة بن محمّد» به حضرت امام حسن عسكرى عليه السّلام نوشت: چرا خدا روزه را واجب فرمود؟ پاسخ رسيد:
لِيَجِدَ الغَنِي مضض الجُوعِ فَيَحنُو عَلَي الفَقِير؛[9]
براى اينكه ثروتمند احساس كند شدت گرسنگى را تا بر فقرا رحم كند.
پی نوشت ها:
[1]. وافى، ج ۷، ص ۵۵، ب ۵۸
[2] (۳)
[3]. مستدرك الوسائل، ج۷، ص ۵۰۲.
[4]. كافى، ج ۲، ص ۱۹
[5]. بحار، ج ۹۶، ص ۳۵۶، ح ۳۵، چاپ بيروت
[6]. وافى، ج ۷، ص ۴۱.
[7]. نهج البلاغه، ج ۳، ص ۲۰۸، كلمه ۲۵۳
[8]. المحجّة البيضاء، ج ۲، ص ۱۲۲
[9]. وافى، ج ۷، ص ۶، ب ۲
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط پریساعسکری در 1397/02/28 ساعت 07:42:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |