دانش اندوزى توأم با عمل

در ديدگاه نهج البلاغة علم توأم با عمل و عالمان عامل از پايگاهى رفيع برخوردارند. امام در فضيلت علم در مقايسه با دارايى فرمود:
«دانش از دارايى بهتر است ؛ چرا كه دانش تو را پاسدار است و تو مال را نگهبان، مال با هزينه كردن كم آيد اما دانش با انفاق آن مى بالد به برگ و بار مى نشيند و شخصيت پرورده شده توسط مال، با نابودى مال، نابود مى شود. به وسيله دانش، آدمى در زندگى توفيق عبادت پيدا مى كند… علم فرمانرواست و مال فرمانبر و مغلوب. »
امام در مورد عمل كردن به علم فرمود:
«دانشمندى كه برخلاف علمش عمل كند چونان نادانى سرگردان است كه از نادانى خويش هوشيار نگردد بلكه حجت بر عقاب او بيشتر است و حسرت و اندوهش زيادتر و سرزنشش نزدِ خداوند افزون تر است. »

منبع:نهج البلاغه جوان -محمد بیستونی- صفحه۴۰.