هدف از شناسانيدن آفرينش

هدف اميرالمومنين از بيان پديده‌هاي گوناگون آفرينش و انواع آفريدگان و قوانيني كه بر آفرينش حاكم است و وحدت آفرينش و نظم و ترتيب، همگي شناسانيدن آفريدگار است. اين حقيقت را امام به زبانهاي مختلف و در موارد متعدد بيان كرده است كه تنها چند نمونه ي كوچك از آنها آورده شد.
در خطبه ي مشهور به «اشباح» كه به شماره ي ۹۰ در ترجمه ي فيض الاسلام از نهج البلاغه و به شماره ي ۹۱ در نهج البلاغه ي تصحيح و منتشر شده بوسيله ي دكتر صبحي الصالح مندرج است و سراسر خطبه درباره ي شناخت مي‌باشد، نيز بخشهاي زيبا و مفصلي درباره ي آفرينش دارد و در يك بخش از آن مي‌فرمايد:
« … فصار كل ما خلق حجه له و دليلا عليه و ان كان خلقا صامتا فحجته بالتدبير ناطقه و دلالته علي المبدع قائمه. » [خطبه 91(اشباح)].
پس هر آنچه آفريد راهنمايي بس روشن براي (شناخت) او و دليلي بر وجود واجبش گرديد، اگرچه آفرينشي خاموش و بيزبان باشند، اما تدبير و نظمي كه در هر يك گذاشته دليلي است گويا و راهي است بر بي سابقه بودن آفرينش او روشن و پابرجا.
پس آفرينش پروردگار هم خود قانونمند و منظم و هدفدار است و هم چراغي است فروزان فرا راه جويندگان حق و پويندگان مسير تعالي و رشد.

منبع:آموزش نهج البلاغه -محمد مهدی جعفری.