(1)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
ان أولی الناس بالله و برسوله من بدا بالسلام؛
نزدیکترین مردم به خدا و رسول او کسی است که آغازگر سلام باشد.
(2)
امام علی (علیه السلام):
السلام سبعون حسنة تسعة وستون للمبتدی وواحدة للراد؛
سلام هفتاد ثواب دارد که شصت و نه تای آن برای سلام کننده است و یکی برای جواب دهنده.
(3)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
یسلم الصغیر علی الکبیر، ویسلم الواحد علی الاثنین، ویسلم القلیل علی الکثیر، ویسلم الراکب علی الماشی، ویسلم المار علی القائم، ویسلم القائم علی القاعد؛
کوچک به بزرگ سلام کند و یک نفر به دو نفر و عده کمتر به عده بیشتر و سواره به پیاده و رهگذر به ایستاده و ایستاده به نشسته.
(4)
امام صادق (علیه السلام):
اسلام قبل الکلام؛
نخست سلام، سپس کلام.
(5)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
البادی بالسلام بری ء من الکبر؛
سلام کننده، از تکبر به دور است.
(6)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
خمس لا ادعهن حتی الممات… والتسلیم علی الصبیان لتکون سنة من بعدی؛
پنچ چیز است که تا زنده ام رهایش نمی کنم… و سلام کردن به کودکان تا بعد از من سنت شود.
(7)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
أفش السلام یکثر خیر بیتک؛
سلام را رواج ده تا خیر و برکت خانه ات زیاد شود.
(8)
امام باقر (علیه السلام):
ان الله یحب اطعام الطعام وافشاء السلام؛
خداوند غذا دادن و به همه سلام کردن را دوست دارد.
(9)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
ان من موجبات المغفرة بذل السلام وحسن الکلام؛
یکی از موجبات مغفرت، سلام کردن و سخن نیکو گفتن است.
(10)
امام باقر (علیه السلام):
فی قول الله عزوجل: (فاذا دخلتم بیوتاً فسلموا علی أنفسکم) هو تسلیم الرجل علی اهل البیت حین یدخل، ثم یردون علیه، فهو سلامکم علی أنفسکم؛
درباره آیه هر گاه وارد خانه هایی شدید به خودتان سلام کنید فرمود: منظور سلام کردن مرد به اهل خانه است در هنگام وارد شدن به آن و جواب دادن اهل خانه به او. پس، این سلام شماست به خود شما.