و نيز شيخ روايت كرده از جناب ابو القاسم حسين بن روح (رضي الله عنه) كه نايب خاصّ حضرت صاحب الامر (عليه اَلسّلام) است كه فرمود:زيارت كن در هر مشهدي كه باشي از مشاهد مشرفه در ماه رجب به اين زيارت مي گويي چون داخل شدي: اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِيَائِهِ فِي رَجَبٍ وَ أَوْجَبَ عَلَيْنَا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ  ستايش خداي راست كه ما را به حضور اولياء و دوستانش در ماه رجب رسانيد و بر ما از حقّ آنها واجب كرد آنچه واجب كرد  وَ صَلَّي اللَّهُ عَلَي مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ عَلَي أَوْصِيَائِهِ الْحُجُبِ  و درود خداي بر محمّد برگزيده(ص)و بر اوصياي او كه در پرده محجوبند  اَللَّهُمَّ فَكَمَا أَشْهَدْتَنَا مَشْهَدَهُمْ فَأَنْجِزْ لَنَا مَوْعِدَهُمْ  بار خدايا پس چنانكه ما را به حضورشان رسانيدي به وعده گاه آنها هم كه بهشت است برسان  وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ غَيْرَ مُحَلَّئِينَ عَنْ وِرْدٍ فِي دَارِ الْمُقَامَهِ وَ الْخُلْدِ  و به منزل و مأواي آنها ببر و در دار آنها كه دار ابدي و بهشت مخلّد است وارد گردان  وَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ إِنِّي (قَدْ) قَصَدْتُكُمْ وَ اعْتَمَدْتُكُمْ بِمَسْأَلَتِي وَ حَاجَتِي وَ هِيَ فَكَاكُ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ  و سلام بر شما باد من قصد درگاه شما كردم و كرم شما را به گرو حاجت و سؤال خود گرفته ام و آن سؤال آزاد شدنم از آتش دوزخ است  وَ الْمَقَرُّ مَعَكُمْ فِي دَارِ الْقَرَارِ مَعَ شِيعَتِكُمُ الأَْبْرَارِ وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَي الدَّارِ  و منزل يافتن با شما و با شيعيان پاكتان بر قرارگاه بهشتي و سلام بر شما باد كه صبر در بلا كرديد پس چه نيكو مقام بهشت را يافتيد  أَنَا سَائِلُكُمْ وَ آمِلُكُمْ فِيمَا إِلَيْكُمُ التَّفْوِيضُ وَ عَلَيْكُمُ التَّعْوِيضُ فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ  من سائل به درگاه شمايم و اميدم به خيري است كه مفوّض به شماست و عوض آن بر شماست پس بواسطه آن دلهاي شكسته جبران مي شود  وَ يُشْفَي الْمَرِيضُ وَ مَا تَزْدَادُ الأَْرْحَامُ وَ مَا تَغِيضُ  و مريض شفا مي يابد و رحم ها زياد يا كم مي زايد  إِنِّي بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ (مُؤَمِّمٌ) وَ لِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ وَ عَلَي اللَّهِ بِكُمْ مُقْسِمٌ  من به حقيقت شما ايمان دارم و به قول شما تسليم و بر خدا به شما سوگند ياد مي كنم  فِي رَجْعِي بِحَوَائِجِي وَ قَضَائِهَا وَ إِمْضَائِهَا وَ إِنْجَاحِهَا وَ إِبْرَاحِهَا (إِيزَاحِهَا) وَ بِشُئُونِي لَدَيْكُمْ وَ صَلاَحِهَا  در بازگشتم در حوايج واداي حوايجم و امضاء و برآوردن حاجتهايم و بزرگ شدنش مطابق شئوني كه مرا نزد شماست و مصلحت آنها  وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ سَلاَمَ مُوَدِّعٍ وَ لَكُمْ حَوَائِجَهُ مُودِعٍ  و سلام بر شما سلام وداع كننده كه حاجتهايش نزد شما وديعه است  يَسْأَلُ اللَّهَ إلَيْكُمُ الْمَرْجِعَ وَ سَعْيَهُ (سَعْيُهُ) إِلَيْكُمْ غَيْرَ (غَيْرُ) مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ يَرْجِعَنِي مِنْ حَضْرَتِكُمْ خَيْرَ مَرْجَعٍ  و از خدا درخواست مي كند بازگشت بسوي شما را و سعي او بسوي شما منقطع بشود و از درگاه شما بسوي بهترين بازگشت رجوع كند  إِلَي جَنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضِ (عَيْشٍ) مُوَسَّعٍ وَ دَعَهٍ وَ مَهَلٍ إلَي حِينِ (خَيْرِ) الأَْجَلِ  به آستان با خير و بركت و عيش وسيع و راحت و پاينده تا هنگام اجل  وَ خَيْرِ مَصِيرٍ وَ مَحَلٍّ فِي النَّعِيمِ الأَْزَلِ وَ الْعَيْشِ الْمُقْتَبَلِ  و منزل و محلّم را نيكو در بهشت پر نعمت ازلي و زندگاني پسنديده  وَ دَوَامِ الأُْكُلِ وَ شُرْبِ الرَّحِيقِ وَ السَّلْسَلِ وَ عَلٍّ وَ نَهَلٍ لاَ سَأَمَ مِنْهُ وَ لاَ مَلَلَ  و اكل و شرب دائم و رحيق و سلسبيل و آشاميدن گوارا كه هيچ از آن ناگوار و ملال نباشد  وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ عَلَيْكُمْ حَتَّي الْعَوْدِ إلَي حَضْرَتِكُمْ وَ الْفَوْزِ فِي كَرَّتِكُمْ وَ الْحَشْرِ فِي زُمْرَتِكُمْ  و رحمت خدا و بركاتش و تحيّت و لطفش تا هنگام بازگشت به حضور شما و فايز شدن در بازگشت شما و محشور شدن در زمره شما  وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُو رحمت و بركات خدا بر شما باد و درود او و تحيّت و ثناي آن خدا و او ما را كفايت است و نيكو وكيلي است.