​

از جمله ادعیه باشکوه و مستجاب که حضرت رسول اکرم(ص)ازخداوند متعال نقل فرمودند:
یا محمد!هرکس از امتت فقر_کوبنده در دنیا به او رسد واز آن عافیت خواهد به سوی من آید و بگوید:
«یا مَحلَّ کُنوزَ بالعائِدةِ اِلَیهم وَالنَّظُر لَهُم یا الله لا یمسی غیرکَ الها انّما الالهة کُلّها معبودة دوُنکَ بالفریة والکذب لا اله الّا انت یا سادَّ الفقر ویا جابر(الکسیر ویاکاشف)الضُر ویا عالِمَ السرائر(صل علی محمد وآله و)ارحم هربی الیک مِن فقری اسئلک باسمکَ الحالِ فی غناک الّذی لا یفتقرُ ذاکرهُ ابداً ان تعیذنی من لزوم فقر اَنسی بِهِ الدّین او بِسوءٍ غَنِی افتَُتَن بِهِ عَنِ الطاعَةِ بِحقّ نورِ اَسمائککُلِّها اَطلُبُ اَیکِ مِن رزقک کفا فاللدنیا تعصِمُ بِهِ الدین لا اَجدُلی غیرکَ مقادیرَ الارزاق عندکَ فانفعی مِن قدرتکَ فیها بما تنزعُ به ما نزل بی من الفقر یا غنیُّ(یا مجیب)».
زمانی که آن را بگوید فقر ازدلش کنده شود واو را به توانگری بپوشانم واو را از اهل قناعت گردانم.
منبع: بحار الانوار«ادعیه السّر»