جز بیست و سوم،سوره یس آیه 47

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﺯﻯ ﺷﻤﺎ ﻛﺮﺩﻩ ، ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻴﺪ ، ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺁﻳﺎ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺍﻃﻌﺎم ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ  ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻃﻌﺎم ﻣﻰ  ﻛﺮﺩ ؟ [ ﭘﺲ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺭﺍ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ]ﻭﻟﻰ ﺷﻤﺎ [ ﺍﻯ ﻛﻔﺮﭘﻴﺸﮕﺎﻥ ! ] ﺟﺰ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻰ ﺁﺷﻜﺎﺭﻯ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .(یس،47)  

پیام آیه :افرادی که بینش صحیح ندارند یا می خواهند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند،تمام انحرافات و عملکرد زشت خود را به گردن دیگران می اندازند.مصداق عملی:انفاق نشانه ایمان است و توجه به آنچه که داریم رزق الهی است نه ملک ما بخشش را آسان می کند.

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.