ترک نماز

ترک نماز، قطع رابطه کردن با آفریدگار هستی است و این در دنیا و آخرت، عواقب تلخی دارد. در قیامت، اهل بهشت از دوزخیان می‌پرسند: چه چیز شمارا روانه جهنّم کرد؟ یکی از پاسخ هایشان اینست که ما پابند به نماز نبودیم: «لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ» 
در جایی دیگر، به نمازگزارانی که نسبت به نمازشان سهل انگار و بی اعتنا هستند و گاهی می‌خوانند و گاهی نمی خوانند، می‌گوید: وای بر آنان: «فَوَیْلٌ لِلْمُصَلّینَ الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ» 
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرموده است: «مَنْ ترک الصّلاة مُتعمّداً فَقَد کَفر» [۱] هر که از روی عمد و با توجّه نماز را رها کند، از اسلام خارج شده و کافر است.
و نیز فرموده است: «بَیْنَ الْعَبدِ وَ بَیْنَ الکُفرِ تَرْکُ الصَّلاةِ» [۲]

پی نوشتها:

[۱]: محجةالبیضاء، ج ۱، ص ۳۰۱.

[۲]: نهج الفصاحه، جمله ۱۰۹۸.

منبع:پرتوی از اسرار نماز - محسن قرائتی