(1)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
ان للجنة باباً یدعی الریان لایدخل منه الا الصائمون؛
بهشت را دری است که ریان نامیده می شود از آن در، جز روزه داران وارد نشوند.
(2)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
صوموا تصحوا؛
روزه بگیرید تا تندرست باشید.
(3)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
من اشبع صائماً سقاه الله من حوضی شربة لایظمأ بعدها؛
هر کس روزه داری را سیر نماید، خداوند از حوض (کوثر) من شربتی نصیب او خواهد کرد که پس از آن هرگز تشنه نشود.
(4)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
اللهم لک صمنا وعلی رزقک افطرنا فتقبله منا ذهب الظماء وابتلت العروق وبقی الاجر؛
بار خدایا برای تو روزه گرفتیم و با روزی تو افطار می کنیم پس آن را از ما بپذیر، تشنگی رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند.
(5)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
من منعه الصوم من طعام یشتهیه کان حقاً علی الله ان یطعمه من طعام الجنة و یسقیه من شرابها؛
هر کس روزه، او را از خوردن غذایی که اشتهای او را دارد، باز دارد، بر خداست که او را از غذای بهشت سیرش کند و از نوشیدنی بهشت به او بنوشاند.
(6)
امام علی (علیه السلام):
لیس الصوم الامساک عن المأکل والمشرب، الصوم الامساک عن کل مایکرهه الله سبحانه؛
روزه امساک از خوردن و آشامیدن نیست بلکه روزه، خودداری از تمامی چیزهایی است که خداوند سبحان آنها را بد می داند.
(7)
امام علی (علیه السلام):
نوم الصائم عبادة وصمته تسبیح ودعاؤه مستجاب وعمله مضاعف. ان للصائم عند افطار عند افطاره دعوة لاترد؛
خواب روزه دار عبادت، سکوت او تسبیح، دعایش پذیرفته و عملش دو چندان است. دعای روزه دار به هنگام افطار از درگاه خدا رد نمی شود.
(8)
امام صادق (علیه السلام):
اما العلة فی الصیام لیستوی به الغنی والفقیر وذلک لان الغنی لم یکن لیجد مس الجوع فیرحم الفقیر لان الغنی کلما اراد شیئاً قدر علیه…؛
علت روزه گرفتن آن است که به سبب آن ثروتمند و فقیر برابر شوند زیرا ثروتمند گرسنگی را احساس نکرده تا به فقیر رحم کند چرا که ثروتمند هر گاه چیزی بخواهد می تواند فراهم کند…
(9)
امام صادق (علیه السلام):
الصوم جنة من آفات الدنیا وحجاب من عذاب الاخرة؛
روزه سپری است از آفت های دنیا و پرده ای است از عذاب آخرت.
(10)
امام صادق (علیه السلام):
الصوم فوه لایتکلم الا بالخیر؛
روزه داری (در حکم) دهانی است که جز به خیر سخن نگوید.