استجابت دعا

استجابت دعا از مقاماتی است که خداوند متعال تنها به بندگان شایسته ای عطا می‌کند که مراحل کمال و سیر و سلوک را پیموده باشند. ائمه معصومین علیهم السلام که قافله سالار بندگی و سیر و سلوکند و از مرتبه بالای قرب به حق برخوردارند، از چنین مقامی نزد خداوند بهره مندند آنان بندگان محبوب خدایند و به همین دلیل، دعایشان در درگاه ربوبی پذیرفته می‌شود. سیره نگاران درباره امام صادق علیه السلام گفته اند:
او مستجاب الدعوة بود و هرگاه چیزی از خدا می‌خواست، هنوز کلامش تمام نشده بود که خدا دعایش را مستجاب می‌کرد. [۱] .
نبهانی می‌نویسد:
امام جعفر صادق یکی از ائمه اهل بیت است. هرگاه ایشان به چیزی نیاز داشت و می‌گفت: خدایا! من نیاز به فلان چیز دارم، هنوز کلامش تمام نشده بود که آن چیز نزد حضرت حاضر بود. این سخن را شعرانی گفته است. [۲] .
نبهانی می‌نویسد:
امام جعفر صادق یکی از ائمه اهل بیت است. هرگاه ایشان به چیزی نیاز داشت و می‌گفت: خدایا! من نیاز به فلان چیز دارم، هنوز کلامش تمام نشده بود که آن چیز نزد حضرت حاضر بود. این سخن را شعرانی گفته است. [۳] .

پی نوشتها:

[۱]. اسعاف الراغبین، ص ۲۲۷؛ نورالابصار، ص ۲۲۳.
[۲]. نبهانی، جامع کرامات الاولیاء، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۱۴ ه. ق، ج ۴، ص ۴.

[۳]. نبهانی، جامع کرامات الاولیاء، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۱۴ ه. ق، ج ۴، ص ۴.

منبع:امام صادق علیه السلام از دیدگاه اهل سنت - مهدی لطفی- صفحه ۶6