توجه به گذر عمر

فرا رسیدن هر عید نوروز، زنگ خطری برای انسان است که ای غافل! یکسال دیگر از عمرت گذشت و یا به عبارت دیگر یکسال از عمرت کم شد. چنانکه علی علیه السلام می‌فرماید: «السّاعات تُنَقِّصُ الاَعْمار؛ [۱] ساعتها «نشان
دهنده» کم شدن عمر است. »
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در یکی از سفارشاتی که به ابوذر دارد، می‌فرماید: «یا اَباذرّ کُنْ عَلی عُمرکَ مِنک اشحُّ علی دِرهَمِک و دینارک» [2] ای ابوذر، بر عمر خویش بخیل تر از درهم و دینارت باش. »
اگر کسی با زحمت و تلاش فراوان پولی فراهم ساخت، آیا آن را به آسانی هدر می‌دهد و یا اینکه قدر آن را می‌داند و اگر آن را از دست بدهد، خود را مغبون و غصه دار نمی داند؟
امام صادق صلی الله علیه و آله می‌فرماید: «المغبون مَنْ غَبِنَ عمرَهُ ساعةً بعد ساعة؛ [3] مغبون کسی است عمرش را ساعت به ساعت هدر دهد. »
علی علیه السلام فرمود: «اضاعةُ الفُرصَةِ غُصّة؛ [4] ضایع کردن فرصت «های عمر»، غصه است. »
و اما هر چیزی بهاری دارد و بهار عمر جوانی است. پس باید فرصت جوانی را مغتنم دانست و از لحظات آن استفاده مطلوب کرد که امام علی علیه السلام فرمود: «شیئان لایُعْرَفُ فَضْلُهُما الاّمِن فَقْدِهما الشَّبابُ و العافیة؛ [5] دو چیز است که قدر و قیمتشان را نمی شناسد مگر کسی که آن دو را از دست داده باشد، یکی جوانی و دیگری تندرستی و عافیت است. »

پی نوشت ها:

[۱]:بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۲۳۹.

[2]:همان، ص ۷۶.
[3]:وسایل الشیعه، ج ۱۶، ص ۹۴.

[4]: همان، ص ۸۴.
[5]: غرر الحکم، ج ۴، ص ۱۸۳.

منبع:فرصت های طلایی نوروز - مهدی فجری - صفحه53