​

شيخيه گروهي هستند كه رهبر آنان شيخ احمد احسايي است و عقايد آنان، كه از برخي كتابهاي آنها آمده، با عقايد اسلامي ناسازگار است; مثلا در زمينه توحيد، ذات خدا را غير صفات او دانسته، صفات را عارض بر ذات و قابل زوال مي دانند. در حالي كه صفات ذات، مانند علم و قدرت و حيات خدا عين ذات اوست; زيرا لازمه عرضي و قابل زوال بودن صفات اين است كه ذات خداوند فاقد علم و قدرت و حيات باشد. همچنين زمينه معاد اعتقاد دارند كه روح در قيامت به قالب لطيف هور قليايي تعلّق مي گيرد; در صورتي كه بر اساس آيات قرآن و احاديث پيامبر و امامان معصوم((عليهم السلام)) اعتقاد به جسماني بودن معاد مانند اعتقاد به اصل معاد امري ضروري لازم است. همچنين شيخيه، اعتقاد به ركن رابع را امري لازم مي دانند. بر اين اساس آنان براي دين چهار ركن قائل هستند، كه ركن چهارم، از نظر آنان، شيخ احمد احساني و حاج كريم خان و فرزندان وي هستند. روشن است كه اين مطالب با اصول اعتقادي شيعه سازگار نيست.  

 (بخش پاسخ به سؤالات ) ـ1335ـ 

تبيان