شعری برای امام زمان(عج)
گریه های هر شبش را تا سحر؟
او که ارباب تمام عالم است
من بمیرم،سر به زانوی غم است
شیعیان مهدی غریب و بی کس است
جان مولا معصیت دیگر بس است
شیعیان بس نیست غفلت هایمان؟؟
غربت و تنهایی مولایمان؟؟!!
ما عبید و عبد دنیا گشته ایم
غافل از مهدی و زهرا گشته ایم
من که دارم ادعای شیعگی
پاسخی دارم به جز شرمندگی؟؟!
**اَللهُمَ عَجِّل لِوَلیِکَ الفَرَج**
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط پریساعسکری در 1396/10/22 ساعت 06:53:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید