شب شريفي است و در آن چند عمل است:

اول :آنكه چون هلال را بيند بگويد: اَللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالأَْمْنِ وَ الإِْيمَانِ وَ السَّلاَمَهِ وَ الإِْسْلاَمِ رَبِّي وَ رَبُّكَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ    و نيز از حضرت رسول (صلي الله عليه و آله) منقول است كه چون هلال رجب را مي ديد مي گفت: اَللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ رَمَضَانَ 

دوم :غسل كند چنانكه بعضي از علما فرموده اند از حضرت (رسول صلي الله عليه) و آله مروي است كه هر كه درك كند ماه رجب را و غسل كند در اول و وسط و آخر آن بيرون آيد از گناهان خود مانند روزي كه از مادر متولد شده 

سوم :زيارت كند حضرت امام حسين (عليه السلام) را 

چهارم: بعد از نماز مغرب بيست ركعت نماز كند به <حمد> و< توحيد> و بعد از هر دو ركعت سلام دهد تا محفوظ بماند خود و اهل و مال و اولادش و از عذاب قبر در پناه باشد و از صراط بي حساب مانند برق بگذرد

پنجم :بعد از نماز عشاء دو ركعت نماز كند بخواند در ركعت اول <حمد> و< أ لم نشرح> يك مرتبه و <توحيد> سه مرتبه و در ركعت دوم <حمد >و <أ لم نشرح> و< توحيد> و< معوذتين> را و چون سلام نماز داد سي مرتبه لا إِلَهَ إلا اللَّهُ بگويد و سي مرتبه صلوات بفرستد تا حق تعالي گناهان او را بيامرزد مانند روزي كه از مادر متولد شده

ششم :آنكه بخواند سي ركعت نماز در هر ركعت <حمد> و< قل يأيها الكافرون> يك مرتبه و< توحيد> سه مرتبه ذكر عمل شب اول رجب روايت كرده است ابو البختري وهب بن وهب از حضرت امام جعفر صادق از پدرش از جدش از حضرت امير المؤمنين (عليه السلام) كه آن حضرت را خوش مي آمد كه فارغ سازد خود را چهار شب در تمام سال يعني احيا بدارد آن شبها را به عبادت و آن چهار شب اول رجب و شب نيمه شعبان و شب عيد فطر و شب عيد قربان بود و روايت شده است از ابو جعفر ثاني حضرت امام محمد جواد (عليه السلام) كه فرمود: مستحب است كه هر آدمي بخواند اين دعا را در شب اول رجب بعد از عشاء آخره: اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ مَلِكٌ وَ أَنَّكَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ مُقْتَدِرٌ وَ أَنَّكَ (عَلَي) مَا تَشَاءُ مِنْ أَمْرٍ يَكُونُ  اي خدا از تو درخواست مي كنم به اينكه تو پادشاهي و تو بر هر چيز مقتدري و تويي كه هر چه بخواهي از امرت موجود مي شود  اَللَّهُمَّ إِنِّي أَتَوَجَّهُ إلَيْكَ بِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ نَبِيِّ الرَّحْمَهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ  اي خدا من رو به تو آورده ام بوسيله پيغمبرت محمّد(ص)كه پيغمبر رحمت است كه درود خدا بر او و آل او باد  يَا مُحَمَّدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إلَي اللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبِّي لِيُنْجِحَ (لِي) بِكَ طَلِبَتِي  اي محمّد(ص)اي رسول خدا من تو را وسيله به درگاه خدا كه ربّ من و توست قرار مي دهم تا به آبروي شما روا شود حاجتهايم  اَللَّهُمَّ بِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ الأَْئِمَّهِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ أَنْجِحْ طَلِبَتِي  خدايا به حقّ پيغمبرت محمّد(ص)و امامان از اهل بيتش كه درود خدا بر او و آنها باد كه حوايجم را برآور. و روايت كرده است علي بن حديد كه حضرت موسي بن جعفر (عليهما السلام) بعد از فراغ از نماز شب در حال سجده مي گفت: لَكَ الْمَحْمِدَهُ إِنْ أَطَعْتُكَ وَ لَكَ الْحُجَّهُ إِنْ عَصَيْتُكَ لاَ صُنْعَ لِي وَ لاَ لِغَيْرِي فِي إِحْسَانٍ إلاَّ بِكَ  اي خدا تو را حمد مي كنم اگر تو را اطاعت كنم و تو راست حجّت اگر معصيت تو كنم نه من و نه غير من كاري بر نيكي حال خود نتوانيم كرد مگر تو بخواهي  يَا كَائِنُ قَبْلَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ يَا مُكَوِّنَ كُلِّ شَيْ ءٍ إِنَّكَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ  اي موجود قبل از هر چيز و اي موجود كننده هر چيز تو بر هر چيز قادري  اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَدِيلَهِ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ مِنْ شَرِّ الْمَرْجِعِ فِي الْقُبُورِ  اي خدا من از عدول از دين تو هنگام مرگ به تو پناه مي برم و از شرّ بازگشتن در قبر  وَ مِنَ النَّدَامَهِ يَوْمَ اﻵْزِفَهِ  و از پشيماني روز رستاخيز  فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ  پس از تو درخواست مي كنم كه درود فرستي بر محمّد(ص) و آل محمّد(ع)  وَ أَنْ تَجْعَلَ عَيْشِي عِيشَهً نَقِيَّهً وَ مِيتَتِي مِيتَهً سَوِيَّهً وَ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَباً كَرِيماً غَيْرَ مُخْزٍ وَ لاَ فَاضِحٍ  و عيش و زندگاني مرا پاكيزه گرداني و مرگم را مرگي معتدل و جاي بازگشتم را منزل شرافت و كرامت قرار ده نه جاي خواري و رسوايي  اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الأَْئِمَّهِ يَنَابِيعِ الْحِكْمَهِ وَ أُولِي النِّعْمَهِ وَ مَعَادِنِ الْعِصْمَهِ  خدايا درود فرست بر محمّد(ص)و آلش كه پيشواي خلق و سرچشمه حكمت و وليّ نعمت و معدن عصمت و طهارتند  وَ اعْصِمْنِي بِهِمْ مِنْ كُلِّ سُوءٍ وَ لاَ تَأْخُذْنِي عَلَي غِرَّهٍ وَ لاَ عَلَي غَفْلَهٍ  و مرا به توجّه آنها از هر كار بد نگه دار و مرا در حال مغروريّت و غفلت مگير  وَ لاَ تَجْعَلْ عَوَاقِبَ أَعْمَالِي حَسْرَهً وَ ارْضَ عَنِّي فَإِنَّ مَغْفِرَتَكَ لِلظَّالِمِينَ وَ أَنَا مِنَ الظَّالِمِينَ  و عاقبت اعمالم را حسرت و ندامت قرار مده و از من راضي شو كه مغفرت و عفوت براي ستمكاران است و من هم از ستمكارانم  اَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا لاَ يَضُرُّكَ وَ أَعْطِنِي مَا لاَ يَنْقُصُكَ فَإِنَّكَ الْوَسِيعُ رَحْمَتُهُ الْبَدِيعُ حِكْمَتُهُ  اي خدا گناهم را كه به تو ضرري نمي رساند ببخش و از رحمت كه هيچ كم نمي شود به من عطا فرما زيرا كه تويي كه رحمتت بي حدّ و پايان است و حكمتت بي مانند است  وَ أَعْطِنِي السَّعَهَ وَ الدَّعَهَ وَ الأَْمْنَ وَ الصِّحَّهَ وَ الْبُخُوعَ وَ الْقُنُوعَ وَ الشُّكْرَ  و مرا به كرمت وسعت و آسايش و ايمني و صحّت بخش و فروتني و قناعت و شكرگزاري  وَ الْمُعَافَاهَ وَ التَّقْوَي وَ الصَّبْرَ وَ الصِّدْقَ عَلَيْكَ وَ عَلَي أَوْلِيَائِكَ وَ الْيُسْرَ وَ الشُّكْرَ  و عافيت و پرهيزگاري و صبر و شكيبايي ده و راستگويي با تو و اولياء تو و گشايش و سپاسگزاري عطا كن  وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ يَا رَبِّ أَهْلِي وَ وَلَدِي وَ إِخْوَانِي فِيكَ وَ مَنْ أَحْبَبْتُ وَ أَحَبَّنِي  و هم مرا و هم اهل بيت و فرزندان با ايمانم را و برادران دينيم و هر كه را كه دوست مي دارم و او مرا دوست مي دارد  وَ وَلَدْتُ وَ وَلَدَنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُؤْمِنِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَو اولاد و آباء من از مسلمين و اهل ايمان و دعايم اجابت كن اي پروردگار عالم.

ابن اُشيم گفته:اين دعا بعد از هشت ركعت نماز شب و پيش از نماز وتر است آنگاه سه ركعت وتر را بجا مي آوري پس چون سلام دادي بگو در حالتي كه نشسته باشي: اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لاَ تَنْفَدُ خَزَائِنُهُ وَ لاَ يَخَافُ آمِنُهُ رَبِّ إِنِ ارْتَكَبْتُ الْمَعَاصِيَ فَذَلِكَ ثِقَهٌ مِنِّي بِكَرَمِكَ  ستايش خداي را كه گنجهاي رحمتش به پايان نمي رسد و هر كه را ايمني داده ديگر ترس ندارد اي خداي من اگر من مرتكب گناه شده ام بواسطه وثوق و اطمينان به كرم و عفو تو بوده  إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبَادِكَ وَ تَعْفُو عَنْ سَيِّئَاتِهِمْ وَ تَغْفِرُ الزَّلَلَ وَإِنَّكَ مُجِيبٌ لِدَاعِيكَ وَ مِنْهُ قَرِيبٌ  كه البتّه تو توبه بندگان را مي پذيري و گناهانشان را عفو كرده و لغزش و خطايشان را مي بخشي زيرا تو از لطف دعاي خلق را اجابت مي كني و با بندگان به رحمتت نزديكي  وَ أَنَا تَائِبٌ إلَيْكَ مِنَ الْخَطَايَا وَ رَاغِبٌ إلَيْكَ فِي تَوْفِيرِ حَظِّي مِنَ الْعَطَايَا  و من از گناهانم بسوي تو توبه مي كنم و ميل و آرزويم از كرمت آنكه بهره ام از عطاهايت وافر گرداني  يَا خَالِقَ الْبَرَايَا يَا مُنْقِذِي مِنْ كُلِّ شَدِيدَهٍ يَا مُجِيرِي مِنْ كُلِّ مَحْذُورٍ وَفِّرْ عَلَيَّ السُّرُورَ  اي آفريننده خلايق اي نجات بخش من از هر سختي اي پناه دهنده من از هر خطر مرا نشاط و سرور عطا كن  وَ اكْفِنِي شَرَّ عَوَاقِبِ الأُْمُورِ فَأَنْتَ اللَّهُ عَلَي نَعْمَائِكَ وَ جَزِيلِ عَطَائِكَ مَشْكُورٌ وَ لِكُلِّ خَيْرٍ مَذْخُورٌو شرّ عاقبتهاي كار از من كفايت فرما زيرا تويي خدا كه بر نعمتها و عطاهاي عظيمت همه شكرگزار و از براي هر نيكويي لطف تو ذخيره خلق است.