سروش ایزد

گريه‌هاي امام زمان (عليه السلام)

خوش آن روزي كه صوت دلربايت
به گوش جان رسد هر دم صدايت
ز هر سو ياورانت با دل شاد
بيايند و نمايند جان فدايت [۱]

در زمان حاج شيخ عبدالكريم حائري (رحمه الله) وقتي شهريه طلاّب نرسيده بود، آنهايي كه از نظر معيشتي وضعيت خوبي نداشتند، كم كم از حوزه متفرّق مي‌شدند. اين مسأله باعث ناراحتي و نگراني همه شده بود.
لذا به حضرت حجّت «ارواحنا فداه» متوسّل شدم و از آن حضرت براي رفع اين مشكل استمداد نمودم. در مدرسه فيضيه خوابيده بودم كه در عالم رؤيا شخصي به من گفت: «قرار است شما در منزل فلان آقا، خدمت حضرت صاحب الزمان (عليه السلام) مشرّف شويد».
بعد، خبر آوردند كه تشريف فرمايي حضرت به منزل آن فرد به تأخير افتاده است، ولي صدايي را شنيدم كه فرمود: «سيد محمد رضا! به حاج ميرزا مهدي [2] بگو كه به آقا شيخ عبدالكريم بگويد از گريه‌هاي امام زمان (عليه السلام)، وجوهات متوجّه قم شد».
وقتي از خواب بيدار شدم، پيش حاج ميرزا مهدي رفتم و خوابم را براي ايشان تعريف كردم. نكته اي در اين خواب برايم سؤال برانگيز بود كه چرا به حاج شيخ عبدالكريم تعبير به «آقا شيخ عبدالكريم» كرده بودند؛ با اينكه ايشان به مكه مشرف شده بودند، ولي «حاج ميرزا مهدي» را حاجي ناميدند؟!
وقتي خدمت حاج شيخ رسيديم، فرمودند: رؤياي شما از رؤياهاي صادقه است. فردي از تجّار مشهد پيدا شده و قرار است هر ماه دو هزار تومان بفرستد، امّا اين كه حضرت به من تعبير «آقا شيخ» كرده اند با اين كه به مكه مشرّف شده ام، به خاطر اين است كه من حجّي را كه انجام داده ام، نيابتي بوده است. [3]

پی نوشت ها:

[1] داغ شقايق، ص ۲۱۷.

[2] ابو الزوجه حضرت آية اللّه العظمي گلپايگاني (رحمه الله).

[3] دفتر ثبت كرامات مسجد مقدس جمكران، شماره ۲۴۲، مورخه ۵/۱۲/۷۷.

منبع:کتاب کرامات حضرت مهدی(عج)

توضیحی درباره حدیث کِسا

اصل حدیث کِسا میان شیعه و اهل سنّت بسیار مشهور و معروف است و جای هیچ گونه تردیدی نیست که رسول خدا صلی الله علیه و آله در منزل حضرت زهرا علیها السلام، و یا در خانه خودش زیر پارچه ای شبیه عبا قرار گرفت و حضرت علی و حضرت فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسین علیهم السلام را زیر آن جای داد و از آنان به عظمت و بزرگی یاد نمود و آن جمع را مصداق آیه:
«انَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً»؛
همانا خداوند می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملًا شما را پاک سازد» معرّفی کرد. [۱] آنچه در اینجا به عنوان حدیث کِسا نقل می‌شود، حدیث مشروح و مفصلی است که برابر روایتی، خواندن آن به این نحو، دارای پاداش و آثار و برکات فراوانی است. و در ذیل آن آمده است: «در هر محفلی که شیعیان و علاقمندان ما این حدیث را بخوانند، رحمت الهی بر آنان نازل می‌شود، فرشتگان برای آنها استغفار می‌کنند، اندوهِ غم زدگان برطرف می‌شود و حاجات روا خواهد شد».
این حدیث نخستین بار در کتاب «منتخب طریحی» (متوفّای ۱۰۸۵) از علمای قرن یازدهم آمده است. محدّث بزرگوار مرحوم حاج شیخ عباس قمی در منتهی الآمال، در شرح زندگانی امام حسین علیه السلام پس از بیان این نکته که «حدیث اجتماع خمسه طیبه علیهم السلام» تحت کِسا از احادیث متواتره است، می‌نویسد: «اما حدیث معروف به حدیث کسا که در زمان ما شایع است، به این کیفیّت در کتب معتبر و معروف و اصول حدیث و مجامع متقنه محدّثین دیده نشده، می‌توان گفت از خصایص کتاب «منتخب» است».
از این رو، جناب ایشان آن را در مفاتیح الجنان نیاورده است و ناشران برخلاف میل آن بزرگوار آن را در پایان مفاتیح اضافه کرده اند.
پس از کتاب «منتخب»، این حدیث در کتاب «عوالم» آمده است. صاحب کتاب عوالم (شیخ عبداللَّه بحرانی) از شاگردان مرحوم علّامه مجلسی و از علمای قرن دوازدهم است. در این کتاب برای این حدیث سندی ذکر کرده است که از جهاتی جای تأمل دارد:
الف) سند این حدیث مطابق نسخه خطی موجود در کتابخانه یزد، در متن کتاب نبوده است، بلکه در حاشیه آن آمده است و خط آن نیز با خطّ متن که دست خطّ صاحب عوالم است، متفاوت می‌باشد.
ب) برخی از افراد سلسله سند، حدود هشتاد سال با یکدیگر فاصله دارند که قاعدتاً یکی از آنها نمی تواند از دیگری نقل حدیث نماید.
ج) بعضی از افراد این سند در کتب رجالی توثیق نشده اند.
ولی از آنجا که محتوای حدیث اشکال خاصّی ندارد و بعضی از علما به قرائت آن اهمیّت می‌دادند و با توجه به «احادیث من بلغ» می‌توان آن را به «قصد رجا» و به امید برآورده شدن حاجات خواند.

پی نوشت:

[۱]: [۱۸۵۷]سوره احزاب، آیه ۳۳. (برای آگاهی از این حدیث، و شأن نزول آیه تطهیر، به تفسیر نمونه، جلد ۱۷، ذیل آیه ۳۳ سوره احزاب مراجعه فرمایید).

منبع:کلیات مفاتیح نوین -آیت الله مکارم شیرازی - صفحه ۱۱۹۷

روزه هاى حرام و مكروه

۱. روزه عيد فطر و قربان حرام است، و نيز روزى را كه انسان نمى داند آخر شعبان است يا اول رمضان، اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد، حرام مى باشد.

2. اگر زن به واسطه گرفتن روزه مستحبى حق شوهرش از بين برود، و همچنين اگر شوهر او را از گرفتن روزه مستحبى جلوگيرى كند، بنابر احتياط واجب بايد خوددارى كند.

3.روزه مستحبى اولاد اگر اسباب اذيت پدر و مادر يا جد شود، جايز نيست، بلكه اگر اسباب اذيت آنان نشود، ولى او را از گرفتن روزه مستحبى جلوگيرى كنند، احتياط واجب آن است كه روزه نگيرد.

4.اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبى بگيرد، و در بين روز پدر او را نهى كند، بايد افطار كند.

5. كسى كه مى داند روزه براى او ضرر ندارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر دارد، بايد روزه بگيرد. و كسى كه يقين يا گمان دارد كه روزه برايش ضرر دارد، اگرچه دكتر بگويد ضرر ندارد، بايد روزه نگيرد، و اگر روزه بگيرد، صحيح نيست، مگر آن كه به قصد قربت بگيرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.

6. اگر انسان احتمال بدهد كه روزه برايش ضرر دارد و از آن احتمال ترس براى او پيدا شود، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، نبايد روزه بگيرد، و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، مگر آن كه به قصد قربت گرفته باشد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.

7.كسى كه عقيده اش اين است كه روزه براى او ضرر ندارد، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر داشته، بايد قضاى آن را بجا آورد.

8. غير از روزه هايى كه گفته شد، روزه هاى حرام ديگرى هم هست كه در كتابهاى مفصل گفته شده است.

9.روزه روز عاشورا و روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد قربان، مكروه است.

​روزه هاى مستحب

 روزه تمام روزهاى سال غير از روزه هاى حرام و مكروه كه گفته شد مستحب است. و براى بعضى از روزها بيشتر سفارش شده است، كه از آن جمله است: 

۱- پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه، و چهارشنبه اولى كه بعد از روز دهم ماه است. و اگر كسى اينها را بجا نياورد مستحب است قضا نمايد، و چنانچه اصلا نتواند روزه بگيرد، مستحب است براى هر روز يك مد طعام يا ۶/۱۲ نخود نقره به فقير بدهد. 

۲- سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه. 

۳- تمام ماه رجب و شعبان و بعضى از اين دو ماه اگر چه يك روز باشد. 

۴- روز عيد نوروز، روز بيست و پنجم و بيست و نهم ذى قعده، روز اول تا روز نهم ذى حجه، روز عرفه 
منبع. پايگاه حوزه کتابخانه، کتاب توضيح المسائل حضرت امام خميني (ره)

شرايط صحت روزه

۱ -تمام شرائطى كه در وجوب روزه ذكر شد غير از شرط بلوغ، زيرا روزه غير بالغ نيز صحيح است، ولى روزه مجنون ومريض ومسافر وحائض ونفساء صحيح نيست. 

۲ -اسلام 

۳- اينكه روزه دار مست نباشد. 

۴- نيت و قصد قربت به خداوند از اذان صبح تا اذان مغرب، و فصل جداگانه اى در باب نيت و احكام آن خواهد
آمد.

 ۵-از تمام چيزهائى كه روزه را باطل مى كند (مفطرات) خوددارى كند كه شرح آن خواهد آمد. 

۶ -اگر در شب جنب شده باشد قبل از اذان صبح غسل جنابت كند. 

۷- اگر زن قبل از طلوع فجر (اذان صبح) از حيض يا نفاس پاك شد غسل كند.

 ۸- زن اگر مستحاضه كثيره يامتوسطه است غسلهايش را در روز انجام دهد.