کرامات امام صادق(ع)


استجابت دعا

استجابت دعا از مقاماتی است که خداوند متعال تنها به بندگان شایسته ای عطا می‌کند که مراحل کمال و سیر و سلوک را پیموده باشند. ائمه معصومین علیهم السلام که قافله سالار بندگی و سیر و سلوکند و از مرتبه بالای قرب به حق برخوردارند، از چنین مقامی نزد خداوند بهره مندند آنان بندگان محبوب خدایند و به همین دلیل، دعایشان در درگاه ربوبی پذیرفته می‌شود. سیره نگاران درباره امام صادق علیه السلام گفته اند:
او مستجاب الدعوة بود و هرگاه چیزی از خدا می‌خواست، هنوز کلامش تمام نشده بود که خدا دعایش را مستجاب می‌کرد. [۱] .
نبهانی می‌نویسد:
امام جعفر صادق یکی از ائمه اهل بیت است. هرگاه ایشان به چیزی نیاز داشت و می‌گفت: خدایا! من نیاز به فلان چیز دارم، هنوز کلامش تمام نشده بود که آن چیز نزد حضرت حاضر بود. این سخن را شعرانی گفته است. [۲] .
نبهانی می‌نویسد:
امام جعفر صادق یکی از ائمه اهل بیت است. هرگاه ایشان به چیزی نیاز داشت و می‌گفت: خدایا! من نیاز به فلان چیز دارم، هنوز کلامش تمام نشده بود که آن چیز نزد حضرت حاضر بود. این سخن را شعرانی گفته است. [۳] .

پی نوشتها:

[۱]. اسعاف الراغبین، ص ۲۲۷؛ نورالابصار، ص ۲۲۳.
[۲]. نبهانی، جامع کرامات الاولیاء، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۱۴ ه. ق، ج ۴، ص ۴.

[۳]. نبهانی، جامع کرامات الاولیاء، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۱۴ ه. ق، ج ۴، ص ۴.

منبع:امام صادق علیه السلام از دیدگاه اهل سنت - مهدی لطفی- صفحه ۶6

چرا امام صادق حکومت تشکیل نداد؟


چرا امام صادق حکومت تشکیل نداد؟

شاید برای بعضی این سؤال پیش آید که چرا امام صادق علیه السلام از آن موقعیت خاص استفاده نکردند و به تشکیل حکومت مبادرت نفرمودند؟ با آنکه ظاهرا زمینه آماده بود و مردم خواستار حکومت «آل محمد» بودند.
در جواب باید گفت: اولا: مسئله ی عمده ای که در راه همه ی امامان معصوم علیهم السلام وجود داشت، و در این زمان هم آن حضرت با آن روبرو بود. مسئله ی آماده نبودن مردم برای داشتن رهبری همچون امام صادق علیه السلام می‌باشد. مردم از آگاهی و دانش اسلامی و از فرهنگ قرآنی برخوردار نبودند. اکثرا مسلمانان آن دوره، تنها نام مسلمانی را یدک می‌کشیدند و از محتوا و مفاهیم قرآنی تهی بودند. چرا که اکثر سرزمینهای آنها در زمان خلفای سه گانه و یا در زمان بنی امیه فتح شده بود و به دست همانها مسلمان شده بودند. بنابراین مسلمانی آنها از ریشه خراب بود. اکثر آنها به خداوند و وجود مقدس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و به یکی از خلفا و یا حاکمان بنی امیه ایمان آورده بودند. و در مدت اسلام آوردنشان شاید فقط نامی از اهل بیت شنیده بودند و هنگامی که دست به قیام علیه بنی امیه زدند علت قیام و حرکتشان بر اثر ظلم و جور خلفای بنی امیه بود. یعنی قیام آنها به خاطر حکومت ستم بنی امیه بود نه آنکه از ابتداء خواهان حکومت اهل بیت علیهم السلام باشند و مقام و عظمت خاندان رسالت را درک کرده باشند. پس قیام مردم در آن دوره بر اثر ظلم و جور بنی امیه بود. اما چون مردم به حقیقت اسلام آشنا نبودند راه نجات را پیدا نکردند و به دنبال امام صادق علیه السلام نرفتند. به خاطر همین مسئله و عدم شناخت مردم از فرهنگ اسلام و قرآن بود که سفاح در اولین خطبه ی خود گفت: ما اهل بیت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم هستیم که خداوند درباره ی آنها این آیه را نازل کرده است.
انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت و یطهرکم تطهیرا [احزاب،33].
همانا خداوند چنین اراده فرموده که هرگونه پلیدی را از شما خانواده ی رسالت دور نموده و شما را پاک و پاکیزه و از هر گونه عیبی منزه گرداند.
آری وقتی این ظالمان و غاصبان می‌دیدند که مردم به دنبال اهل بیت هستند، خود را «اهل بیت» معرفی می‌کنند و مردم هم می‌پذیرند.
کسانی هم که با آنها مخالفت کردند همه را از دم تیغ گذرانیدند، به طوری که در قیام بنی عباس دو نوع جنگ و درگیری مشاهده می‌شود؛ یک درگیری، درگیری آنها با بنی امیه است که در این درگیری‌ها میلیون‌ها نفر کشته شدند. دوم - درگیری‌های بعد از پیروزی، که عده ای از هواداران قیام بنی عباس، دست به مخالفت با بنی عباس زدند، که در تاریخ می‌بینم همه ی آنها را از صفحه ی گیتی برچیدند و همه را نابود کردند.
آری بنی عباس برای به دست آوردن حکومت و حفظ آن، از انجام هیچ گونه جنایتی دست بردار نبودند. لذا اکنون این سؤال را می‌کنیم آیا در چنین وضع و اوضاعی برای امام صادق علیه السلام امکان تشکیل حکومتی الهی و قرآنی وجود داشت؟
پس روشن شد که زمینه آماده بود، اما برای چه کسانی؟ برای کسانی که فرصت طلب بودند، نه برای امامانی که معصوم بودند و دست به هیچ عمل گناهی نمی زدند، حتی برای به دست آوردن حکومت، آری مردم جاهل بودند و زمینه ی عمقی در مردم نبود و مردم نسبت به امام صادق علیه السلام شناخت نداشته و وفادار نبودند. امام صادق علیه السلام واقعیت و حقیقت امت را از لحاظ فکری و عملی می‌شناختند و شرایط سیاسی را خوب درک می‌کردند.
آن حضرت قیام به شمشیر و پیروزی مسلحانه را برای بر پا داشتن حکومت اسلامی کافی ندیدند. چه برپای داشتن حکومت و نفوذ در امت به مجرد آماده کردن قوا برای حمله ی نظامی کافی نبود. زیرا پیش از آن می‌بایستی سپاهی عظیم پدید آید که به ایمان و عقیده ی راسخ مسلح باشند و به امام و عصمت او ایمان کامل داشته باشند و هدفهای بزرگ او را درک کنند و در برنامه‌های حکومت، از او پشتیبانی کنند و دست آوردهای حکومت را تا آخرین نفس و نفر پاسبانی نمایند.

منبع:کتاب بر امام صادق علیه السلام چه گذشت ؟ - نویسنده:محمد حسن موسوی کاشانی -ص18

ویژگی‌های دوزخ در قرآن

دوزخ آتشگاه عظیم:

دوزخ آتشگاه عظيم لعنت هاى همگامى و دائم وعذاب هاى متعددو هميشگى مجازات هاى شديدعدم امكان خروج شعله هاى سوزان و فروزان حل فوق العاده وحشت زا خوارى و ذلت بسيار حيرت، ترس و اضطراب كشنده ناله هاى طولانى و دردناك زندان منحصر به فرد آتشين غل‌ها و زنجيرهاى گداخته آتش از بالا و پايين درخت نفرت انگيز زقّوم آب جوش جوش!صيد شدن ناگهانى توسط فرشتگان عذاب چهره هاى سياه و ترسناك گرزهاى سرخ شده آب داغ و متعفن دودهاى متراكم و خفه كننده بى يار و ياورى عذاب عظيم دورى از نعمت هاداغ بر صورت و پشت و پهلو صورت هاى سوخته و زننده توهين و بى اعتنايى كامل درگيرى، دعوا، جنگ اعصاب و نفرين به هم! سر به زيرى و پشيمانى الى الابد نوشابه هاى سوزان و سياه ترسان و گريان و لرزان و نااميد پاره پاره شدن درون همنشينى با شياطين ترسناك بادهاى سوزنده و مسموم حركت در بين آب و آتش!چشمه هاى آب جوش وحشت زا خارهاى خشك، تلخ و بدبو آتش دل سوز پرلهيب تحمل مأموران خشن و سخت گيرسلول انفرادى تنگ و آتشين و… كدام انسان عاقلى اين‌ها را براى خود، فراهم مى آورد؟!

اَلَمْ يَأْنِ لِلَّذينَ امَنُوا اَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللّهِ وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ و…
آيا وقت آن نرسيده است كه كسانى كه ايمان آورده اند دل هايشان به ياد خداوند خاشع و خاضع گردد و به آنچه از سوى حق نازل شده توجه (جدى) كنند؟ ( ۱۶ / حديد)
آيا وقت انديشيدن به گفتار و كردارمان فرا نرسيده است؟!

امام على عليه السلام:
چيزى مانند آتش جهنم نديدم كه فراريان از آن، چنين در خواب غفلت فرو رفته باشند!
نهج البلاغه، (خطبه ۲۸)
همه دوزخ را خواهند ديد!

منبع:بهشت و جهنم از دیدگاه قران و حدیث - عباسعلی کامرانیان - صفحه۶

وصف دنیا در کلام حضرت علی(ع)

وصف دنیا در کلام حضرت علی(ع)

امیرالمؤمنین علیه السلام در وصف دنیا می‌فرمایند:


ما اَصِفُ داراً اَوَّلُها عَناءٌ وَ آخِرُها فَناءٌ فِی حَلالِها حِسابٌ وَ فی حَرامِها عِقابٌ مَنِ اسْتَغْنی فیها فُتِنَ وَ مَنِ افْتَقَرَ فیها حَزِنَ وَ مَنْ ساعاها فاتَتْهُ وَ مَنْ قَعَدَ عَنْها واتَتْهُ وَ مَنْ اَبْصَرَ بِها بَصَّرَتْهُ وَ مَنْ اَبْصَرَ اِلَیها اَعْمَتْهُ؛
[۱] 

چگونه خانه ای را وصف کنم که اولش مشقت و پایانش نیستی است. در حلالش حساب و در حرامش عقاب است. هر که در آن بی نیاز شود، طغیان می‌کند و هر که محتاج شود، غمگین گردد. هر که دنبالش رود، آن را از دست می‌دهد و هر که ترکش گوید، به دنبال او آید. هر کس به آن بینایی جوید، بینایی گیرد و هر کس به آن چشم بدوزد، کور گردد.

دنیا را به سایه تشبیه کرده اند؛ اگر از آن فرار کنی، به دنبالت می‌آید و اگر به طرفش بروی، به آن نمی رسی. 

و امام صادق علیه السلام چه زیبا این حقیقت را بیان فرموده اند:


فاِنَّ الدُّنیا خَلَقَها اللهُ تَعالی بِمَنْزِلَةِ ظِلِّکَ اِنْ طَلَبْتَهُ اَتْعَبَکَ وَلا تَلْحَقُهُ اَبَداً وَ اِنْ تَرَکْتَهُ تَبِعَکَ وَ اَنْتَ مُسْتَریحٌ؛
[۲] 

حقیقت این است که خداوند دنیا را به منزله سایه شما آفریده است. اگر به دنبال آن بروی، تو را به رنج و زحمت می‌اندازد و هرگز به او نخواهی رسید. و اگر آن را ترک گفتی و پشت به آن نمودی، تو را همراهی خواهد کرد و زندگی راحتی خواهی داشت.

پی نوشتها:

۱. مشکاة الانوار، ص ۲۶۹؛ نهج البلاغه، خطبة ۸۲.

۲. مصباح الشریعة، ص ۱۱۷؛ بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۱۶۵.

منبع:نشاط و شادی - حبیب الله فرحزاد- صفحه ۱۵۳

سبک شمردن نماز در احادیث

 سبک شمردن نماز:

سبک شمردن نماز ارزش گذاری به نماز، نشانه ایمان به خداست و بی اعتنایی، دلیل ضعف عشق و علاقه به معنویّات است.
حضرت علی علیه السلام فرمود: «اِنّ اَسْرَقَ النّاسِ مَنْ سَرِقَ صَلاتَهُ»
سارق ترین و دزدترین افراد، آنانند که از نمازشان بکاهند و بدزدند.
در جای دیگر فرمود: کسانی که نماز را سبک می‌شمرند، مانند زنانی هستند که سقط جنین می‌کنند، نه می‌توان آنان را حامله نامید و نه می‌توان به آنان بچّه دار گفت.
مرز میان اسلام و کفر، چیزی بیش از رها کردن نماز نیست.

و نیز فرمود: «مَنْ ضَیَّعَ الصَلاةَ فَهُوَ لِغَیْرِها اَضْیَعُ» [۱]
کسی که نماز را سبک شمارد و ضایع کند، نسبت به غیر نماز، تضییع بیشتری خواهد داشت.
پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله فرمود: آنکه نماز خود را تباه سازد، در قیامت در کنار قارون و هامان خواهد بود. وای بر کسی که از نماز خود مواظبت نکند… [۲]
و نیز: کسی که نماز را سبک شمرد، خداوند برکت و بهره و خیر را از عمر و مال او برمی دارد، پاداش کارهای او از بین می‌رود، دعاهایش مستجاب نمی شود، هنگام مرگ، با احساس گرسنگی و تشنگی و ذلّت مخصوصی از دنیا می‌رود، در برزخ، شکنجه و ظلمت و فشار می‌چشد. و در قیامت حساب سختی از او کشیده می‌شود. [۳]
و فرمود: هر که نماز را سبک شمرد، از امّت من نیست. [۴]
از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل شده است که: همینکه انسان در نماز به غیر خدا توجّه می‌کند، خداوند به او می‌فرماید: «اَلی مَنْ تقصد؟ اَرَبّاً غیری تُریدُ؟ وَ رَقیباً سوایَ تَطْلُبُ جواداً خَلایَ تَبْغی؟ » [۵]

پی نوشتها:

[۱]: وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۱۹.

[۲]:وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۱۹.

[۳]: سفینةالبحار، ج ۲، ص ۴۳.

[۴]:وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۱۵.

[۵]: مستدرک وسائل الشیعه، ج ۱، ص ۱۷۳.

منبع:پرتوی از اسرار نماز - محسن قرائتی- صفحه ۴۱

 
مداحی های محرم