سروش ایزد

آغاز گشته امامت مهدی موعود
روشن کنید شمعها و عود
برای آمدنش دعا کنید
طولانی کنید نمازتان رابا سجود

گل ها همه با اذن تو برخاسته اند
از بهر ظهور تو خود آراسته اند
مردم همه در لحظه ي تحويل، بي شک
اوّل فرج تو از خدا خواسته اند

بهار، همه طراوتش را مديون يک گل است: گل زيباي نرگس.

‘خانه تکاني’، رسم قديمي همه ‘منتظران’ بهار است؛
خانه تکاني دل را براي رسيدن بهار دلها، مهدي زهرا فراموش نکنيم.

آقا جان! حيف نيست ماه شب چهارده پشت ابرهای تيره وپاره پاره پنهان بماند،حيف نيست ديده را
شوق وصال باشد ولی فروغ ديده نباشد…

سر مهدی سلامت سبک: مرثیه قالب: آهنگین امام عسکری گردیده مسموم سر مهدی سلامت سر مهدی سلامت به شهر سامره جان داده مظلوم سر مهدی سلامت سر مهدی سلامت بهار عمر او گشته خزانی فدا گردیده در سن جوانی خدا داند که او در زندگانی ز حق خویشتن گردیده محروم سر مهدی سلامت سر مهدی سلامت مزار او گواه غربت او غریب افتاده حتی تربت او به عالم شرح مظلومیت او ز عمر کوته اش گردیده معلوم سر مهدی سلامت سر مهدی سلامت چو اجدادش ستم بسیار دیده شهادت را هزاران بار دیده هماره از عدو آزار دیده به جرم اینکه آن مولاست معصوم سر مهدی سلامت سر مهدی سلامت دگر خاموش شد صوت دعایش نمی آید صدای دلربایش ببار ای اشک امشب در عزایش که رفت از این جهان با قلب مغموم سر مهدی سلامت سر مهدی سلامت بسوزم مثل شمعی تا بگریم به یاد یوسف زهرا بگریم برای عترت طاها بگریم که مظلوم اند و محروم اند و مهموم سر مهدی سلامت سر مهدی سلامت (شاعر: حاج غلامرضا سازگار) وا مصیبت سبک: مرثیه قالب: آهنگین در ماتم ابا محمد سرت سلامت یا محمّد زمین سامره محشر کبراست اشک غم بر رخ مهدی زهراست وا مصیبت وا مصیبت (2) مهدی دگر تنهای تنهاست مانند شمع انجمن هاست گشته آن ماه غایب از نظرها از دو چشمش روان خون جگرها وا مصیبت وا مصیبت (2) جان حسن بر لب رسیده رنگ از رخ مهدی پریده گشته پرپر گل باغ امامت حجت بن الحسن سرت سلامت وا مصیبت وا مصیبت (2) قسمت ما اشک عزا شد پاره جگر ابن الرضا شد فاطمه آید از شهر مدینه در عزای حسن زند به سینه وا مصیبت وا مصیبت (2) این آفتاب برج دین است جنازه اش روی زمین است شیعه در ناله و سوز و گداز است حجت بن الحسن وقت نماز است وا مصیبت وا مصیبت (2) (شاعر: حاج غلامرضا سازگار) یا امام عسکری سبک: مرثیه قالب: آهنگین ای به غربت گشته مسموم از ره بی یاوری کشته راه خدا و زاده پیغمبری یا امام عسکری یا امام عسکری ای که از عباسیان ظلم و جنایت دیده ای صدمه ها در نشر قرآن و ولایت دیده ای در جوانی درد و رنج بی نهایت دیده ای کنج زندان کرده ای بر خلق عالم رهبری یا امام عسکری یا امام عسکری ای که در سن جوانی مثل گل پرپر شدی کشته راه خدا و دین پیغمبر شدی با وجود شیعیان بی یار و بی یاور شدی بر سرت آمد بلاها با تمام سروری یا امام عسکری یا امام عسکری ای سراپا روح قرآن ای وجودت جان پاک آخر از زهر جفا گردیده قلبت چاک چاک پیکر نورانی ات شد در جوانی زیر خاک ای جمالت مصطفایی ای جلالت حیدری یا امام عسکری یا امام عسکری مثل اجدادت شدی مسموم از زهر جفا شد عزادار تو زهرا و علی و مصطفی شهر «سُرَّ مَن رَءا» در ماتمت شد کربلا مهدی ات پوشیده بر تن جامه نیلوفری یا امام عسکری یا امام عسکری گرچه دیدی روز و شب بیداد از خصم شریر دیده ای در عمر خود تبعید و زندان ناگزیر خواهرت دیگر نشد در بین دشمنها اسیر مثل زینب در مصیبت کس ندیده خواهری یا امام عسکری یا امام عسکری (شاعر: حاج غلامرضا سازگار)