انبه يك ميوه گرمسيري است و اولين بار در هندوستان و نواحي استوايي كاشته شد. در نواحي استوايي درخت انبه چندين بار در سال بار مي دهد. انبه ابتدا گس و بعد ترش مي شود و در اثر زياد ماندن بر روي درخت، كم كم شيرين مي شود. ميوه آن بوي خوشي مثل عنبر دارد. دهان را خوشبو كرده و رنگ چهره را باز مي كند.
انبه نه تنها ميوه خوشمزه اي است، بلكه غني از ويتامين ، املاح و آنتي اكسيدان هاست. داراي فيبر زيادي است، ولي كالري و سديم آن كم است. فاقد كلسترول و چربي اشباع است. انبه يكي از منابع غني ويتامين A است. همچنين داراي مقادير كافي ويتامين C ، ويتامين B ، پتاسيم ، كلسيم و آهن است. ويتامين A در تقويت بينايي چشم و حفظ سلامتي دندان ها ، پوست ، استخوان، غشاهاي مخاطي و بافت هاي نرم بدن نقش مهمي دارد. نصف ميوه ي انبه ي متوسط معادل يك واحد ميوه است و70 كالري انرژي دارد. طعم انبه رسيده و تازه شبيه مخلوطي از طعم هلو و آناناس است و بسيار آبدار و خوشمزه مي باشد .
اين ميوه از منابع بسيار خوب پتاسيم به حساب مي آيد، طوري كه مصرف آن به افراد مبتلا به فشار خون بالا توصيه مي شود. اين ميوه انديس گلايسمي بالايي نيز دارد، يعني وقتي مصرف شود، قند خون به يكباره افزايش پيدا مي كند و موجب ترشح هورمون انسولين مي شود. با ترشح اين هورمون، قند به داخل سلول ها وارد شده و دوباره افت پيدا مي كند. به همين دليل فرد دوباره احساس گرسنگي مي كند و همين موضوع موجب زود به زود گرسنه شدن فرد و پرخوري او مي شود. افراد ديابتي اين ميوه را بايد با احتياط مصرف كنند، زيرا نياز به انسولين با خوردن اين ميوه افزايش پيدا مي كند.
مشكل كم خوني در افرادي كه از گوشت قرمز استفاده نمي كنند، بيشتر ديده مي شود. به اين افراد توصيه مي شود تا از منابع گياهي آهن بيشتر استفاده كنند. به علاوه در كنار مواد غذايي آهن دار گياهي بهتر است از غذاهايي استفاده شود كه جذب اين آهن گياهي را بالا مي برند. در اين ميان، انبه جزو ميوه هايي است كه مي توان آن را به همراه منابع گياهي آهن دار مورد استفاده قرار داد.

در هر 100 گرم از اين ميوه، 37 ميلي گرم ويتامين C و 2000 ميكروگرم بتاكاروتن وجود دارد كه مطالعات نشان داده اند دريافت هم زمان اين مواد مغذي با آهن، جذب روده اي اين ماده معدني را افزايش مي دهد. بتاكاروتن در روده با آهن يكي شده و از پيوند آن با تركيباتي مثل فيتات ها كه مانع جذب آهن مي شوند، جلوگيري كرده و به اين ترتيب براي كم خوني مفيد است.
مصرف مرتب اين ميوه از بروز سرطان رحم پيش گيري مي كند، زيرا خاصيت آنتي اكسيداني دارد. اين ميوه به دليل داشتن ويتامين C و بتاكاروتن، يك سيستم ايمني بسيار قوي ايجاد مي كند. به همين دليل مصرف مرتب انبه در برنامه غذايي از بروز عفونت هاي ويروسي و رشد تومورهاي بدخيم در بدن جلوگيري مي كند. دريافت مقادير بالاي بتاكاروتن موجب فعاليت هرچه بيشتر سلول هاي سيستم ايمني مي شود. به اين دليل متخصصان تغذيه، مصرف انبه را به گروه هاي سني با سيستم ايمني ضعيف تر مانند سالمندان، بچه ها و زنان باردار توصيه مي كنند.
زياده روي در مصرف انبه براي افرادي كه طبع گرم دارند، مضر است. مصرف انبه به خصوص ترشي آن با معده خالي ، ايجاد ناراحتي معده مي كند. بنابراين بهتر است آن را بعد از غذا و ترشي آن را همراه با غذا ميل كرد. پوست انبه را قبل از خوردن جدا كنيد ، زيرا بعضي افراد نسبت به آن حساسيت دارند.
از ديگر خواص درماني انبه مي توان به موارد زير اشاره كرد:
• فيبر نامحلول موجود در انبه به حذف ضايعات روده بزرگ كمك مي كند و در درمان يبوست، موثر است.
• وجود اسيد تارتريك، اسيد ماليك و اسيد سيتريك در اين ميوه، به حفظ قليايي بودن مايعات بدن كمك مي كند.
• مخلوط شير و انبه به افزايش وزن بدن كمك مي كند.
• عصاره پوست درخت، ساقه، برگ و ميوه نرسيده انبه، داراي خواص ضد باكتري هستند.
• گل هاي خشك شده اين ميوه، براي درمان اسهال، اسهال خوني مزمن و برخي مشكلات مثانه مفيد است.
• مغز هسته انبه، ضد اسهال است.
• آنتي اكسيدان هاي موجود در انبه، نقش مهمي را در پيشگيري از سرطان و بيماري هاي قلبي ايفا مي كنند.[آنتي اكسيدان ها به جنگ آنفلوانزا مي روند.
• برخي از فلانوئيد هاي موجود در اين ميوه، باعث تقويت سيستم ايمني بدن انسان مي شوند.

برگرفته از نرم افزار جامع گلبرگها