مناجات شعبانیه

مناجات شعبانيه

بخواند اين مناجات مرويه از ابن خالويه را كه نقل كرده و گفته اين مناجات حضرتامير المؤمنين و امامان ازفرزندان او عليهم السلاماست كه در ماه شعبان ميخواندند:

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِمُحَمَّدٍ 

اي خدا درود فرست بر محمّد و آلش 

وَ اسْمَعْ دُعَائِي إِذَا دَعَوْتُكَ وَاسْمَعْ نِدَائِي إِذَا نَادَيْتُكَ 

و چون تو را بخوانم دعاي مرا اجابت فرما وهرگاه تو را ندا كنم ندايم بشنو 

وَ أَقْبِلْ عَلَيَّ إِذَا نَاجَيْتُكَ فَقَدْهَرَبْتُ إلَيْكَ وَ وَقَفْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ مُسْتَكِيناً لَكَ مُتَضَرِّعاً إلَيْكَ 

و چون با تو مناجات كنم به حالم توجّه فرما كهمن بسوي تو گريخته ام و در حضور حضرتتايستاده در حالي كه به درگاهت به حال پريشاني تضرّع و زاري مي كنم 

رَاجِياً لِمَا لَدَيْكَ ثَوَابِي وَ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَ تَخْبُرُ حَاجَتِيوَ تَعْرِفُ ضَمِيرِي 

و به آنچه نزد توست چشم اميد دارم و تو ازدلم آگاهي و حاجتم را مي داني و ضمير مرا مي شناسي 

وَ لاَ يَخْفَي عَلَيْكَ أَمْرُ مُنْقَلَبِيوَ مَثْوَايَ 

و هيچ امري از امور دنيا و آخرت من بر توپنهان نيست 

وَ مَا أُرِيدُ أَنْ أُبْدِئَ بِهِ مِنْمَنْطِقِي وَ أَتَفَوَّهَ بِهِ مِنْ طَلِبَتِيوَ أَرْجُوهُ لِعَاقِبَتِي 

و آنچه مي خواهم كه به زبان اظهار كنم و ازحوايجم سخن گويم و آنچه براي حسن عاقبتمبه تو اميد دارم همه را مي داني 

وَ قَدْ جَرَتْ مَقَادِيرُكَ عَلَيَّ يَاسَيِّدِي فِيمَا يَكُونُ مِنِّي إلَيآخِرِ عُمْرِي 

و حكم تقدير تو بر من اي سيّد من در باطن وظاهرم تا آخر عمر جاري و نافذ است 

مِنْ سَرِيرَتِي وَ عَلاَنِيَتِي وَبِيَدِكَ لاَ بِيَدِ غَيْرِكَ زِيَادَتِي وَنَقْصِي وَ نَفْعِي وَ ضَرِّي 

و هر زيادت و نقصان و سود و زيان بر من واردآمد همه به دست توست نه غير تو 

إِلَهِي إِنْ حَرَمْتَنِي فَمَنْ ذَاالَّذِي يَرْزُقُنِي وَ إِنْ خَذَلْتَنِيفَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُنِي 

اي خدا اگر تو مرا از رزقت محروم سازي ديگركه تواند مرا روزي دهد و اگر تو مرا خوارگرداني كه مرا ياري تواند كرد 

إِلَهِي أَعُوذُ بِكَ مِنْ غَضَبِكَ وَحُلُولِ سَخَطِكَ 

اي خدا به تو پناه مي برم از غضب تو و از ورودخشم و سخطت 

إِلَهِي إِنْ كُنْتُ غَيْرَ مُسْتَأْهِلٍلِرَحْمَتِكَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْتَجُودَ عَلَيَّ بِفَضْلِ سَعَتِكَ 

اي خدا اگر من لايق رحمتت نيستم تو لايقيكه بر من از فضل و كرم بي پايانت جود وبخشش كني 

إِلَهِي كَأَنِّي بِنَفْسِي وَاقِفَهٌ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُتَوَكُّلِي عَلَيْكَ فَقُلْتَ (فَفَعَلْتَ) مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنِي بِعَفْوِكَ 

اي خداي من گويا من اكنون در حضور توايستاده ام و حسن توكّلم بر تو به سرم سايهلطف انداخته و آنچه از كرم و احسان تو راشايسته است با من بجا آورده اي عفو وآمرزشت مرا فرا گرفته است 

إِلَهِي إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَیمِنْكَ بِذَلِكَ 

اي خدا اگر تو مرا عفو كني كه از تو سزاوارتر بهعفو است 

وَ إِنْ كَانَ قَدْ دَنَا أَجَلِي وَلَمْ يُدْنِنِي (يَدْنُ) مِنْكَعَمَلِي فَقَدْ جَعَلْتُ الإِْقْرَارَ بِالذَّنْبِ إلَيْكَ وَسِيلَتِي 

و اگر اجلم نزديك شد و عمل صالحم مرا به تونزديك نكرد من هم اقرار به گناهانم را وسيلهعفوت قرار داده ام 

إِلَهِي قَدْ جُرْتُ عَلَي نَفْسِي فِي النَّظَرِ لَهَا فَلَهَا الْوَيْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَهَا 

خدايا من در توجّهم به نفس خود بر خويشستم كردم پس اي واي بر نفس من اگر تو او رانيامرزي 

إِلَهِي لَمْ يَزَلْ بِرُّكَ عَلَيَّ أَيَّامَحَيَاتِي فَلاَ تَقْطَعْ بِرَّكَ عَنِّي فِي مَمَاتِي 

اي خدا چنانكه لطف و احسانت در تمام مدّتزندگي شامل حالم بود پس در مرگ مرا ازاحسانت محروم مساز 

إِلَهِي كَيْفَ آيَسُ مِنْ حُسْنِنَظَرِكَ لِي بَعْدَ مَمَاتِي وَ أَنْتَلَمْ تُوَلِّنِي إلاَّ الْجَمِيلَ فِي حَيَاتِي 

اي خدا چگونه مايوس از احسانت بعدمردنمشوم و حال آنكه تو در تمام عمرم با من جزنيكي و احسان نكردي 

إِلَهِي تَوَلَّ مِنْ أَمْرِي مَا أَنْتَأَهْلُهُ وَ عُدْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ عَلَيمُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ 

اي خدا با من آن كن كه تو را شايد(نه آنجه مرابايد)و باز هم به فضل و كرم بر گنهكاري كه درلجّه گناه از جهل و ناداني فرو رفته ترحّم فرما 

إِلَهِي قَدْ سَتَرْتَ عَلَيَّ ذُنُوباً فِي الدُّنْيَا وَ أَنَا أَحْوَجُ إلَي سَتْرِهَا عَلَيَّ مِنْكَ فِي الأُْخْرَي 

اي خدا تو در دار دنيا گناهانم را از تمام خلقپنهان داشتي و من در آخرت به ستّاريت از دنيامحتاجترم 

إِلَهِي قَدْ أَحْسَنْتَ إلَيَّ إِذْ لَمْتُظْهِرْهَا لأَِحَدٍ مِنْ عِبَادِكَالصَّالِحِينَ 

و چون لطف كردي و گناهانم را بر هيچ بندهصالحي آشكار نكردي 

فَلاَ تَفْضَحْنِي يَوْمَ الْقِيَامَهِ عَلَي رُؤُسِ الأَْشْهَادِ 

پس روز قيامت هم مرا مفتضح و رسوا درحضور جميع خلايق مگردان 

إِلَهِي جُودُكَ بَسَطَ أَمَلِي وَعَفْوُكَ أَفْضَلُ مِنْ عَمَلِي 

خدايا جود و بخششت بساط آرزوي مراگسترده و عفو تو بهتر از عمل من است 

إِلَهِي فَسُرَّنِي بِلِقَائِكَ يَوْمَتَقْضِي فِيهِ بَيْنَ عِبَادِكَ إلَهِي اِعْتِذَارِي إلَيْكَ اعْتِذَارُ مَنْ لَمْيَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ 

اي خدا آن روزي كه ميان بندگانت حكم ميكني آن روز مرا به لقاء خود شاد گردان اي خدامن چون كسي به درگاهت عذر مي خواهم كهبه قبول عذر سخت محتاج است 

فَاقْبَلْ عُذْرِي يَا أَكْرَمَ مَنِاعْتَذَرَ إلَيْهِ الْمُسِيئُونَ 

پس عذرم بپذير اي كريمترين كسي كهگنهكاران از او معذرت مي طلبند 

إِلَهِي لاَ تَرُدُّ حَاجَتِي وَ لاَ تُخَيِّبْ طَمَعِي وَ لاَ تَقْطَعْ مِنْكَ رَجَائِي وَ أَمَلِي 

اي خدا حاجتم را رد مكن و دست طمعم را ازدرگاهت محروم برمگردان و اميد و آرزويم ازلطف و كرمت منقطع مساز 

إِلَهِي لَوْ أَرَدْتَ هَوَانِي لَمْ تَهْدِنِي وَ لَوْ أَرَدْتَ فَضِيحَتِيلَمْ تُعَافِنِي 

اي خدا اگر تو اراده خواري من داشتي بههدايت و احسانت سرافرازم نمي كردي و اگرمي خواستي مرا رسوا سازي در دنيا معافم نمي فرمودي 

إِلَهِي مَا أَظُنُّكَ تَرُدُّنِي فِيحَاجَهٍ قَدْ أَفْنَيْتُ عُمُرِي فِيطَلَبِهَا مِنْكَ 

اي خداي من هرگز به تو اين گمان نمي برم كهحاجتي كه به تو دارم و عمرم را در طلبش فاني كردم باز روان سازي 

إِلَهِي فَلَكَ الْحَمْدُ أَبَداً أَبَداً دَائِماًسَرْمَداً يَزِيدُ وَ لاَ يَبِيدُ كَمَاتُحِبُّ وَ تَرْضَي 

اي خدا حمد و ثنا مختصّ توست حمد ابدي ودايم سرمدي كه همي بيفزايد و هرگز فنانپذيرد چنانكه تو دوست بداري و بپسندي 

إِلَهِي إِنْ أَخَذْتَنِي بِجُرْمِيأَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ وَ إِنْأَخَذْتَنِي بِذُنُوبِي أَخَذْتُكَبِمَغْفِرَتِكَ 

اي خدا اگر مرا به جرمم مؤاخذه كني تو را بهعفوت مؤاخذه مي كنم و اگر مرا به گناهانمبازخواست كني تو را به مغفرتت باز خواست كنم 

وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِي النَّارَ أَعْلَمْتُأَهْلَهَا أَنِّي أُحِبُّكَ 

و اگر مرا به آتش دوزخ بري اهل آتش را آگاهخواهم كرد كه من تو را دوست مي داشتم 

إِلَهِي إِنْ كَانَ صَغُرَ فِيجَنْبِ طَاعَتِكَ عَمَلِي فَقَدْ كَبُرَ فِي جَنْبِ رَجَائِكَ أَمَلِي 

اي خدا اگر در مقابل طاعتت عملم اندك استدر مقابل رجاء و اميد به كرمت آرزويم بسيار است 

إِلَهِي كَيْفَ أَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَبِالْخَيْبَهِ مَحْرُوماً وَ قَدْ كَانَحُسْنُ ظَنِّي بِجُودِكَ أَنْتَقْلِبَنِي بِالنَّجَاهِ مَرْحُوماً 

اي خدا چگونه از درگاه لطفت محروم و نااميدبرگردم در صورتي كه به جود و احسان توحسن ظنّ بسيار داشتم كه به حالم ترحّم كرده و عاقبت از اهل نجاتم مي گرداني 

إِلَهِي وَ قَدْ أَفْنَيْتُ عُمْرِي فِي شِرَّهِ السَّهْوِ عَنْكَ وَ أَبْلَيْتُشَبَابِي فِي سَكْرَهِ التَّبَاعُدِ مِنْكَ 

اي خدا عمرم را با درد و غفلت از تو فانيساختم و بفرسودم جوانيم را در مستي بعد از تو 

إِلَهِي فَلَمْ أَسْتَيْقِظْ أَيَّامَاغْتِرَارِي بِكَ وَ رُكُونِي إلَي

سَبِيلِ سَخَطِكَ 

اي خدا پس بيدار نشدم روزگاري را كه مغروركرمت بودم و به راه سخط و غضبت مي رفتم 

إِلَهِي وَ أَنَا عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ قَائِمٌ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَوَسِّلٌبِكَرَمِكَ إلَيْكَ 

اي خدا من بنده تو و فرزند بنده توام كه در پيشگاه حضورت ايستاده ام و كرم و رحمتت را بسويت وسيله خود قرار داده ام 

إِلَهِي أَنَا عَبْدٌ أَتَنَصَّلُ إلَيْكَ مِمَّا كُنْتُ أُوَاجِهُكَ بِهِ مِنْ قِلَّهِاسْتِحْيَائِي مِنْ نَظَرِكَ 

اي خدا منم بنده اي كه به عذر خواهي بهدرگاهت آمده ام از اعمال زشتي كه بواسطهقلّت حيا به حضورت و در نظرت بجا آورده ام 

وَ أَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْكَ إِذِ الْعَفْوُنَعْتٌ لِكَرَمِكَ 

و از تو عفو و بخشش مي طلبم كه عفو وصفكرم توست 

إِلَهِي لَمْ يَكُنْ لِي حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِيَتِكَ إلاَّ فِي وَقْتٍ أَيْقَظْتَنِي لِمَحَبَّتِكَ 

اي خدا من قدرتي كه از معصيت باز گردمندارم مگر آنكه تو به عشق و محبّت مرا بيدارگرداني 

وَ كَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَكُونَكُنْتُ فَشَكَرْتُكَ بِإِدْخَالِي فِيكَرَمِكَ وَ لِتَطْهِيرِ قَلْبِي مِنْأَوْسَاخِ الْغَفْلَهِ عَنْكَ 

يا آنكه چنانكه تو مي خواهي باشم و شكر توگويم چون مرا به كرمت داخل كردي و قلبم را ازپليديهاي غفلت پاك و پاكيزه گردانيدي 
إِلَهِي انْظُرْ إِلَيَّ نَظَرَ مَنْ نَادَيْتَهُ فَأَجَابَكَ وَ اسْتَعْمَلْتَهُبِمَعُونَتِكَ فَأَطَاعَكَ 

اي خدا از لطف به حال من چنان بنگر كه بهكسي كه او را خواندي و اجابت كرد و به كارطاعت واداشتي و اطاعتت نمود مي نگري 

يَا قَرِيباً لاَ يَبْعُدُ عَنِ الْمُغْتَرِّبِهِ وَ يَا جَوَاداً لاَ يَبْخَلُ عَمَّنْ رَجَا ثَوَابَهُ 

اي نزديكي كه هرگز دور از آنكه فريفته توستنمي شوي و اي با جود و كرمي كه هرگز بخل برآنكه اميد احسانت دارد نمي كني 

إِلَهِي هَبْ لِي قَلْباً يُدْنِيهِ مِنْكَ شَوْقُهُ وَ لِسَاناً يُرْفَعُ إلَيْكَ صِدْقُهُ وَ نَظَراً يُقَرِّبُهُ مِنْكَ حَقُّهُ 

اي خدا به من دلي عطا كن كه مشتاق مقامقرب تو باشد و زباني كه سخن صدقش بسويتو بالا رود و نظر حقيقتي كه تقرّب تو جويد 

إِلَهِي إِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَيْرُمَجْهُولٍ وَ مَنْ لاَذَ بِكَ غَيْرُمَخْذُولٍ وَ مَنْ أَقْبَلْتَ عَلَيْهِ غَيْرُ مَمْلُوكٍ 

اي خدا آنكه به تو معروف شد هرگز مجهول وبي نام نشود و هر كه به تو پناه آورد هرگز خوار نگردد و هر كه تو به او توجّه كني بنده ديگرينشود 

إِلَهِي إِنَّ مَنِ انْتَهَجَ بِكَلَمُسْتَنِيرٌ وَ إِنَّ مَنِ اعْتَصَمَبِكَ لَمُسْتَجِيرٌ وَ قَدْ لُذْتُ بِكَ يَا إِلَهِي 

اي خدا هر كه به تو راه يافت روشن شد و هركه به تو پناه برد پناه يافت و من به درگاه تو پناه آورده ام پس تو اي خدا 

فَلاَ تُخَيِّبْ ظَنِّي مِنْ رَحْمَتِكَوَ لاَ تَحْجُبْنِي عَنْ رَأْفَتِكَ 

حسن ظنّ مرا به رحمتت نوميد مساز و ازفروغ رأفت و عنايتت مرا محجوب مگردان 

إِلَهِي أَقِمْنِي فِي أَهْلِ وَلاَيَتِكَمُقَامَ مَنْ رَجَا الزِّيَادَهَ مِنْ مَحَبَّتِكَ 

اي خدا مرا در ميان اولياء خود مقام آنكس رابخش كه به اميد زياد شدن محبّت توست 

إِلَهِي وَ ألْهِمْنِي وَلَهاً بِذِكْرِكَإلَي ذِكْرِكَ وَ هِمَّتِي فِي رَوْحِنَجَاحِ أَسْمَائِكَ وَ مَحَلِّ قُدْسِكَ 

اي خدا و مرا واله و حيران ياد خود براي يادخود گردان و همّتم را بر نشاط و فيروزي دراسماء خود و مقام قدس خويش موقوف ساز 

إِلَهِي بِكَ عَلَيْكَ إلاَّ ألْحَقْتَنِیبِمَحَلِّ أَهْلِ طَاعَتِكَ وَ الْمَثْوَيالصَّالِحِ مِنْ مَرْضَاتِكَ 

اي خدا به ذات پاكت و به حقّي كه تو را برخلق است قسم كه مرا به اهل طاعتت ملحقساز و منزل شايسته از مقام رضا و خوشنوديتعطا فرما 

فَإِنِّي لاَ أَقْدِرُ لِنَفْسِي دَفْعاً وَ لاَ أَمْلِكُ لَهَا نَفْعاً 

كه من قادر نيستم دفع شرّي از خود يا جلبنفعي براي خود كنم 

إِلَهِي أَنَا عَبْدُكَ الضَّعِيفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوكُكَ الْمُنِيبُ(اَلْمَعِيبُ) فَلاَ تَجْعَلْنِي مِمَّنْصَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَكَ وَ حَجَبَهُسَهْوُهُ عَنْ عَفْوِكَ 

اي خدا من بنده ضعيف گنهكار و مملوك تايب پر عيب و نقص توام پس مرا از آنان كه روي ازآنها مي گرداني و به غفلت از عفوت محجوبشدند قرار مده 

إِلَهِي هَبْ لِي كَمَالَ الاِنْقِطَاعِإلَيْكَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِيَاءِنَظَرِهَا إِلَيْكَ 

اي خدا مرا انقطاع كامل بسوي خود عطا فرما وروشن ساز ديده هاي دل ما را به نوري كه بهآن نور تو را مشاهده كند 

حَتَّي تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِحُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إلَيمَعْدِنِ الْعَظَمَهِ وَ تَصِيرَأَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَهً بِعِزِّ قُدْسِكَ 

تا آنكه ديده بصيرت ما حجابهاي نور را بر دردو به نور عظمت واصل گردد و جانهاي ما بهمقام قدس عزّتت در پيوندد 

إِلَهِي وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ نَادَيْتَهُفَأَجَابَكَ وَ لاَحَظْتَهُ فَصَعِقَلِجَلاَلِكَ فَنَاجَيْتَهُ سِرّاً وَ عَمِلَ لَكَ جَهْراً 

اي خدا مرا از آنان قرار ده كه چون او را ندا كنيتو را اجابت مي كند و چون به او متوجّه شوي از تجلّي جلال و عظمتت مدهوش مي گردد پس تو با او در باطن راز مي گويي و او به عيان به كار تو مشغول است 

إِلَهِي لَمْ أُسَلِّطْ عَلَي حُسْنِ ظَنِّيقُنُوطَ الاَْيَاسِ وَ لاَ انْقَطَعَرَجَائِي مِنْ جَمِيلِ كَرَمِكَ 

اي خدا بر حسن ظنّم به تو يأس و نااميديمسلّط مساز و دست اميدم از دامن كرمنيكويت جدا مگردان 

إِلَهِي إِنْ كَانَتِ الْخَطَايَا قَدْأَسْقَطَتْنِي لَدَيْكَ فَاصْفَحْ عَنِّيبِحُسْنِ تَوَكُّلِي عَلَيْكَ 

اي خدا اگر خطاهايم مرا نزد تو پس و خوارگردانيده هم بواسطه حسن اعتمادم به تو ازمن عفو كن 

إِلَهِي إِنْ حَطَّتْنِي الذُّنُوبُ مِنْ مَكَارِمِ لُطْفِكَ فَقَدْ نَبَّهَنِيالْيَقِينُ إلَي كَرَمِ عَطْفِكَ 

اي خدا اگر گناهانم مرا از لطف و كرامتهايتدور كرده مقام يقينم مرا به كرم و عطوفتتتذكّر مي دهد 

إِلَهِي إِنْ أَنَامَتْنِي الْغَفْلَهُ عَنِالاِسْتِعْدَادِ لِلِقَائِكَ فَقَدْ نَبَّهَتْنِيالْمَعْرِفَهُ بِكَرَمِ آلاَئِكَ 

و اگر غفلت مرا از مهيّاي لقاي تو شدن بهخواب غرور افكند معرفتم به نعمتهاي بزرگوارتبيدار مي گرداند 

إِلَهِي إِنْ دَعَانِي إلَي النَّارِ عَظِيمُ عِقَابِكَ فَقَدْ دَعَانِي إلَي الْجَنَّهِ جَزِيلُ ثَوَابِكَ 

اي خدا اگر عقاب و انتقام تو مرا به آتش دوزخخواند ثواب و عنايتت مرا بسوي بهشت ابددعوت كرد 

إِلَهِي فَلَكَ أَسْأَلُ وَ إلَيْكَ أَبْتَهِلُ وَ أَرْغَبُ وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَعَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ 

اي خدا پس من هر چه بخواهم از تودرخواست مي كنم و به درگاه كرمت با ناله و زاري و شوق و رغبت مي نالم و از تو مي طلبم كه درود فرستي بر محمّد(ص)و آل محمّد 

وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُدِيمُذِكْرَكَ وَ لاَ يَنْقُضُ عَهْدَكَ وَلاَ يَغْفُلُ عَنْ شُكْرِكَ وَ لاَيَسْتَخِفُّ بِأَمْرِكَ 

و مرا از آنان قرار دهي كه دايم به ياد تواند هرگز عهد تو نشكنند و شكر و سپاست را لحظهاي فراموش نكنند و امرت را سبك نشمرند 

إِلَهِي وَ ألْحِقْنِي بِنُورِ عِزِّكَالأَْبْهَجِ فَأَكُونَ لَكَ عَارِفاً وَعَنْ سِوَاكَ مُنْحَرِفاً وَ مِنْكَخَائِفاً مُرَاقِباً 

اي خدا و مرا به نور مقام عزّتت كه بهجت ونشاطش از هر لذّت بالاتر است در پيوند تاآنكه شناساي تو باشم و از غير تو رو بگردانم و از تو ترسان و مراقب فرمان باشم 

يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الإِْكْرَامِ وَ صَلَّي اللَّهُ عَلَي مُحَمَّدٍ رَسُولِهِ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً كَثِيراً 

اي خداي صاحب جلال و بزرگواري و درود خدابر رسولش محمّد(ص)و بر اهل بيت پاكش وسلام و تحيّت بسيار باد.

و اين از مناجاتهاي جليلالقدر ائمه (عليهم السلام)است و بر مضامين عاليهمشتمل است و در هر وقتكه حضور قلبي باشدخواندن آن مناسباست.

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی

درخواست بد!

پارامتر های درخواست شما نامعتبر است.

اگر این خطایی که شما دریافت کردید به وسیله کلیک کردن روی یک لینک در کنار این سایت به وجود آمده، لطفا آن را به عنوان یک لینک بد به مدیر گزارش نمایید.

برگشت به صفحه اول

Enable debugging to get additional information about this error.