سلامتي در قرآن

قرآن كريم بر اهميت و تأثير بهداشت در زندگي دنيوي و اخروي اشاره‌هاي فراوان دارد. علت تأكيد قرآن بر اين مطالب دليلي بر جامع نگري دين مبين اسلام و جايگاه سلامت است. در اين بخش به نمونه‌هايي ارزشمند از كلام نوراني وحي درباره مسائل مختلف مربوط به سلامت اشاره مي‌شود:
داوود عليه السلام بارها مي‌فرمود: «بار خدايا! نه بيماري اي كه مرا سنگين و بستري كند و نه تندرستي اي كه مرا به فراموشي و غفلت [از ياد تو ]كشاند، بلكه حدّ ميان اين دو [نصيبم فرما]». [۱]
«اوست خدايي كه هيچ خداي ديگري جز او نيست. فرمانرواست، پاك است، سلامت بخش است». [۲]
«و خدا [شما را] به سراي سلامت فرا مي‌خواند و هركه را بخواهد به راه راست هدايت مي‌كند». [۳]

«خدا هر كه را از خشنودي او پيروي كند، به وسيله آن [كتاب] به راه‌هاي سلامت رهنمون مي‌شود و به توفيق خويش، آنان را از تاريكي‌ها به سوي روشنايي بيرون مي‌برد و به راهي راست هدايتشان مي‌كند». [4]
«و خواب شما را [مايه] آسايش و استراحت قرار داديم». [5]
قرآن كريم اموري را به عنوان آرامش معرفي مي‌كند: مانند نماز، تلاوت قرآن، اهل بيت عليهم السلام، توكل، صبر، تقوا، توبه، مطالعه تاريخ انسان‌هاي بزرگ، عمل صالح، تسليم بودن در مقابل خدا، انفاق، زكات و….
با توجه به آيه شريفه «آگاه باشيد، تنها با ياد خدا دل‌ها آرامش مي‌يابد. » تنها چيزي كه موجب آرامش روح است ياد و ذكر خداي متعال است.
به فرموده قرآن، اصل اول در سلامتي و صحت غذاها آن است كه حلال و پاكيزه باشند. اين گونه غذا، مي‌تواند مقدمات است؟ اين‌ها زيبايي‌هاي زندگيدنياست كه خداوند براي بهترين بندگانش خلق نموده است. پس از نعمت‌هاي خداوند استفاده كنيد». [6]
جالب است بدانيد كه خداوند در قرآن به طور مستقيم به خوردن گوشت و ماهي و ميوه اشاره مي‌كند و آنها را از نعمت‌هاي زندگي بخش الهي برمي شمارد و از ما مي‌خواهد كه از آنها بخوريم. [7]
مسئله خوراك در قرآن، آن قدر مهم است كه خداوند در آيه اي مستقيم به انسان فرمان داده است تا با دقت و تأمل در غذايي كه مي‌خورد، بنگرد. [8]
خداوند در قرآن كريم خواب را از عوامل سلامت و آرامش روح انسان برمي شمارد و آن را نعمتي قابل ستايش و آيه اي از آيات اعجازآميز الهي معرفي مي‌كند. [9]

پی نوشت ها:

[۱]: محمد محمدي ري شهري، ميزان الحكمه، ج۱۰، ص۴۶۸.

[۲]: حشر: ۲۳.

[۳]: يونس: ۲۵.

[4]: مائده: ۱۶.

[5]: نبأ: ۹.

[6]: اعراف: ۳۲؛ مائده ۸۷ و ۸۸.

[7]: مائده: ۱ و ۹۶؛ نحل: ۱۴؛ مؤمنون: ۱۹.

[8]: عبس: ۲۴.

[9]: روم: ۲۳؛ فرقان: ۴۷.

منبع:کتاب پیام سلامت-مریم سقلاطونی - صفحه۷