انار

انار بخورید، زیرا انار برای آدم گرسنه غذایی کافی و برای آدم سیر میوه ای است گوارا.

امام صادق (ع):
یکصد و بیست نوع (اشاره به گوناگونی و زیاد بودن انواع) میوه هست که سرور و بهترین آن‌ها انار است.

امام صادق (ع):
میوه ای در روی زمین محبوبتر از انار نزد پیغمبر (ص) نبود.

امام باقر و امام صادق (ع):
هر کس در حال گرسنگی (و ناشتا) انار بخورد تا چهل روز قلب او روشن می‌ماند

امام صادق (ع):

انار را با پیه آن (پوست نازکی که میان دانه‌ها قرار دارد) بخورید زیرا معده را دباغی و ذهن را زیاد می‌کند.

امام صادق (ع):
انار ملس (ترش و شیرین) برای معده بهتر است.

امام صادق (ع):
خوردن انار شیرین، آب (نطفه) مرد را زیاد و فرزند را نیکو می‌سازد.

حضرت رضا (ع):
دود ساقه درخت انار، حشرات را از بین می‌برد.

امام موسی کاظم (ع):
از گرددانه انار برای بند آمدن خون قاعدگی استفاده می‌شود، التیام دهنده زخم‌های نیز هست. آب انار بسیار مفرح و مدر است. در بیماری‌های مجاری ادرار، و در موارد عدم ترشح کافی مجاری صفراوی بسیار مفید است. پوست ریشه آن نیز به واسطه داشتن ماده ای به نام پل له تیرین peiietierine یک ضد کرم بسیار قوی است.

پس از مصرف پوست ریشه انار، کرم کدو و انگل‌های دیگر بی حس و بی حرکت شده با مصرف مسهل به سهولت دفع می‌شوند. برای استفاده از پوست ریشه انار می‌توان از روش زیر استفاده کرد:
حدود ۸۰ گرم پوست خشک شده انار را مدت ۲۴ ساعت در مقدار دو لیوان آب بخیسانید و سپس آن را حرارت بدهید تا حجم آن به لیوان کاهش یابد. مایع حاصل باید در دو تا سه نوبت مصرف شود. در بعضی موارد بعد از مصرف جوشانده ریشه انار، عوارضی نظیر تهوع، سرگیجه، اسهال و دل پیچه دیه شده است.
در انار مقدار زیادی ویتامین‌های C. B. B. B PP موجود است.

منبع:خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها از نظر پیشوایان دین و علم / محمدتقی حکیم .