السلام علیک یا سفیة النجاة
سلام بر شما ای کشتی نجات

طوفانی سهمگین آمد؛ آنان که حرف ولی خدا را باور داشتند سوار کشتی شدند و آنان که در خودخواهی و غرور غوطه ور بودند از سوار شدن، سرباز زدند و به گمان نجات بر بلندی‌ها پناه گرفتند؛ اما پناهگاه آنان سست و بی بنیان بود و همگی مقهور طوفان شدند.
اما سوار شدگان بر کشتی نوح، در امن و سلامت بودند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
« نحن سفن النجاة؛ [۱] ما همگی کشتی نجات هستیم».
اهل بیت من همچون کشتی نو ح اند که هرکس بر آن سوار شد، نجات یافت و هرکه از آن دوری گزید هلاک شد.
در کتب معروف شیعه و سنی احادیث ارزشمندی از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که جایگاه والای اهل بیت را نشان می‌دهد.
مرحوم میرحامد حسین هندی کتابی به نام «عبقات» دارد که قبل از «الغدیر» نگاشته شده، مرحوم علامه امینی صاحب کتاب الغدیر از آن بسیار استفاده کرده است.
در این کتاب ۱۸۷ حدیث از طریق ۹۲ نفر از برزگان اهل سنت از جمله امام شافعی، احمد بن حنبل و مسلم نقل کرده که پیامبر فرمود:
مثل اهل بیتی کسفینة نوح مَن رکبها نجی و من تخلّف عنها غرق؛ [2]
اهل بیت من، همچون کشتی نوح هستند، هرکس بر آن سوار شد، نجات یافت و هر کس از آن روی گرداند، غرق گردید.
همچنین شیعه و سنّی از آن حضرت نقل کرده اند که فرمود:
یهودیان، پس از پیامبرشان هفتاد و یک فرقه و مسیحیان، هفتاد و دو فرقه شدند و امت من هفتاد و سه فرقه خواهد شد و تنها یکی از آن‌ها اهل نجات است.
در این که فرقه ناجیه کدام است، میانِ فرق مختلف اختلاف شده و هر فرقه ای خود مدّعی آن است. امّا پیامبر راه را نشان داده و تنها راه اهل بیت را راه حقّ و نجات می‌داند، «مَن رکبها نجی» هرکس متمسّک به اهل بیت شد، نجات پیدا می‌کند.
یکی از استدلال‌های متین و محکم در ارتباط با حقانیّت راه اهل بیت همین حدیث سفینه است.
در زمان غیبت - که طوفان‌های شهوت و دنیاپرستی و دین فروشی غوغا می‌کنند - امام عصر (عج) که از اهل بیت رسول الله است مصداق کشتی نجاتاست.
«مثل اهل بیتی فیکم کمثل سفینة نوح من رکبها نجا و من تخلف عنها غرق؛ [3]
مثَل اهل بیتم در میان شما مثل کشتی نوح است هرکس سوار شود نجات می‌یابد و هرکه از آن تخلف کند غرق می‌شود. »
آری او کشتی نجات است در دریای متلاطم دنیاها می‌کاود و جستجو می‌کند و در تب و تاب بشریت، ندا سرمی دهد که برای نجات آمده‌ام سوار شوید تا با عافیت به مقصد برسید.
حالا اگر غریقی در حال فرو رفتن در گرداب باشد و موج‌ها او را احاطه کرده باشند و در همان حال متوجه حضور کشتی نجات شود باید چه کند؟ آیا نباید فریاد بزند و طلب کمک نماید؟
آیا اگر کسی به جای پیوستن به کشتی نجات، در جهت مخالف شنا کرد و از سپردن خود به منجی، سرباز زند مقصّر، کشتی نجات است؟
در زیارت جامعه کبیره نیز اهل بیت علیهم السلام راه نجات امت معرفی شده اند: مَن اتیکم نجی؛ هرکس به سوی شما بیاید نجات می‌یابد.
معلوم می‌شود که از سمت ما هم باید حرکتی شکل گیرد؛ حداقل دستی را به سمت آن بزرگواران دراز کنیم و از آن‌ها استمداد نمائیم تا ما را از غرق شدن در دریای متلاطم دنیا، حفظ نمایند.
امام رضا علیه السلام از پدران طاهرینش از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل فرمودند:
هرکس دوست دارد بر کشتی نجات برآید و به ریسمان آویخته و محکم الهی خود را نگه دارد، پس علی علیه السلام را پس از من سرپرست خود بداند و با دشمنان او دشمنی نموده و از امامان هدایت کننده از فرزندان علی علیه السلام پیروی نماید. ایشان جانشینان و اوصیاء من و حجت‌های الهی بر خلق پس از من هستند. [4]
در این روایت به بعضی از شروط سوار شدن بر این کشتی نجات اشاره شده است که دوستی اهل بیت علیهم السلام و مهم تر از آن این که آن‌ها را ولیَّ امر و سرپرست خود بداند و با دشمنان آن‌ها دشمنی کند. نمی شود دل خوش به آمریکا باشیم و سوار به کشتی نجات هم شویم. یهود و صهیونیست در حال حاضر دشمنان درجه یک امام زمان (عج) هستند.
شرط پیروی از اهل بیت علیهم السلام نیز در روایت آمده است. این پیروی و اطاعت ما را همراه آن بزرگواران خواهد کرد، همراهی نیکویی که ثمره اش نجات، رستگاری و همنشینی در بهشت با آنان است.
(وَمَن یُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا). [5]
کسانی که اطاعت خدا و رسول نمایند همراه با کسانی خواهند بود که خداوند به آن‌ها نعمت داده است چون پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحین و اینان چه نیکوی رفیقانند. همچنین این اطاعت، انسان را به فوز عظیم رسانده به بهشت نیز داخل می‌کند.
(وَمَن یُطِعْ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِیمًا). [6]
هرکه خدا و رسول را اطاعت نماید به کامیابی بزرگی دست یافته است.
شرط سوارشدن به کشتی نجات که ثمره اش کامیابی بزرگ است اطاعت از رسول خدا و اهل بیتش می‌باشد.
مادامی که ما سوار بر این کشتی هستیم هیچ آسیبی به ما نخواهد رسید و این کشتی به سلامت ما رابه مقصد خواهد رساند، اما اگر از کشتی اهل بیت علیهم السلام با اعمال خلاف خود و توبه نکردن، پیاده شویم دچار دل نگرانی ها، تشویش ها، افسردگی‌ها و در نهایت غرق شدن در تلاطم دریای زندگی خواهیم شد.
اما اگر طالب نجاتیم راهش همراه بودن با امام است، در افکار و عقاید و اعمال. در طوفان نوح نیز فقط کسانی که همراه حضرت نوح علیه السلام بودند نجات یافتند.
(فَنَجَّیْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِی الْفُلْکِ). [7]
نوح و همراهانش را در کشتی نجات دادیم.
در آیه دیگر اشاره به اهل نوح علیه السلام می‌کند که (فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ). [8]
نوح و اهلش را نجات دادیم.
با این که ما می‌دانیم پسر نوح نجات پیدا نکرد در حالی که به ظاهر، اهل حضرت نوح علیه السلام بود، اما غریبه‌هایی که به حضرت نوح علیه السلام ایمان آورده بودند اهل واقعی نوح شدند. در مورد امام عصر (عج) هم این قاعده اجرا می‌گردد. کسانی که بتوانند با اعمال صالح همراه امام گردند اهل او محسوب می‌شوند.
خداوند در قرآن کریم، اهل ابراهیم علیه السلام را کسانی معرفی می‌کند که از او تبعیت می‌نمایند.
(إِنَّ أَوْلَی النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ). [9]

نزدیک ترین کسان به ابراهیم علیه السلام همان پیروان او هستند.
ولی در مورد فرزند نوح علیه السلام چون عملش صالح نبود و از پیامبرش تبعیت نمی کرد فرمود:
(قَالَ یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ). [۱0]
گفت: ای نوح، او از خاندان تو نیست او ]دارای[ کرداری ناشایسته است.
نمونه دیگر، سلمان فارسی است که با این که عرب نبود، اما به مرتبه منّا اهل البیت رسید و در اوج همراهی با آن بزرگواران فوز عظیم را به دست آورد.
در آخر اگر کسی توانست همراه امام شود سوار کشتی نجات شده است و نباید هیچ شکی در نجات خویش داشته باشد.
(فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ). [11]
نوح و همه کسانش را نجات دادیم.

پی نوشتها:

[۱]: بحارالانوار، ج۱، ص۳۳۷.

[2]: غیبت نعمانی، باب۲، ص۴۴.

[3]: غیبت نعمانی، باب۲، ص۴۴.

[4]: عیون اخبار الرضاعلیه السلام، ج۲، ص۲۶۲.

[5]: نساء، ۶۹.

[6]: احزاب، ۷۱.

[7]: یونس، ۷۳.

[8]: انبیاء، ۷۶.

[9]: آل عمران، ۶۸.

[۱0]: هود، ۴۶.
[11]: شعراء، ۱۷۰.

منبع:جمعه روز ظهور : معارف مهدوی،در سایه زیارت حضرت مهدی علیه السلام در روز جمعه - حسن محمودی - صفحه۴۵.