(1)
امام علی (علیه السلام):
السخاء یکسب المحبة ویزین الاخلاق؛
سخاوت، محبت آور و زینت اخلاق است.
(2)
امام صادق (علیه السلام):
السخاء من أخلاق الانبیاء، و هو عماد الایمان؛ و لا یکون مومن الا سخیاً، و لا یکون سخیاً الا ذو یقین وهمة عالیة؛ لان السخاء شعاع نور الیقین، ومن عرف ما قصد هان علیه ما بذل؛
سخاوت از اخلاق پیامبران و ستون ایمان است. هیچ مومنی نیست مگر آن که بخشنده است و تنها آن کس بخشنده است که از یقین و همت والا برخوردار باشد؛ زیرا که بخشندگی پرتو نور یقین است. هر کس هدف را بشناسد بخشش بر او آسان شود.
(3)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
السخی قریب من الله، قریب من الناس، قریب من الجنة؛
سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزدیک است.
(4)
امام صادق (علیه السلام):
السخاء ما کان ابتداء، فأما ما کان من مسألة فحیاء و تذمم؛
سخاوت آن است که بی درخواست انجام گیرد، اما سخاوتی که در مقابل درخواست باشد ناشی از شرمندگی و برای افرار از سرزنش است.
(5)
امام رضا (علیه السلام):
السخی یأکل من طعام الناس لیأکلوا من طعامه، والبخیل لا یأکل من طعام الناس لئلا یأکلوا من طعامه؛
سخاوتمند از غذای مردم می خورد، تا مردم از غذای او بخورند اما بخیل از غذای مردم نمی خورد تا آنها نیز از غذای او نخورند.
(6)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
طعام السخی دواء وطعام الشحیح داء؛
غذای سخاوتمند، دارو است و غذای بخیل، درد.
(7)
امام صادق (علیه السلام):
- لما سئل عن حد السخاء -: تخرج من مالک الحق الذی أوجبه الله علیک، فتضعه فی موضعه؛
در پاسخ به سوال از مرز سخاوت فرمودند: حقوقی را که خداوند بر اموال تو واجب کرده است، خارج کنی و آن را در جای خودش قرار هی.
(8)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
السخی بما ملک وأراد به وجه الله، وأما السخی فی معصیة الله فحمال سخط الله وغضبه وهو أبخل الناس علی نفسه فکیف لغیره!؛
سخاوتمند کسی است که از اموال خود و برای رضای خدا سخاوت داشته باشد، اما کسی که در راه معصیت خدا دست و دل باز دارد، بارکش ناخوشنودی و خشم خداست. چنین کسی بخیل ترین مردمان نسبت به خود است چه رسد به دیگران.
(9)
امام حسن عسگری (علیه السلام).
ان للسخاء مقداراً فان زاد علیه فهو سرف؛
سخاوت اندازه ای دارد که اگر از آن فراتر رود اسراف است.
(10)
رسول اکرم (صلی الله علیه و اله):
ان الله یبغض البخیل فی حیاته، السخی عند وفاته؛
خداوند از کسی که در زندگی بخیل باشد و در هنگام مرگ سخی شود، نفرت دارد.