آفرینش جانوران در نهج البلاغه

 

آفرينش جانوران

حضرت در آفرينش جانوران نيز در پى نشان دادن دست تواناى خالق متعال و هدايت بشر به سوى پروردگار جهانيان است. حضرت در بيانى فرمود: «منزه است خداوندى كه پاها و ابزارهاى حركت مورچه و پشه هاى ريز تا جانوران بزرگ تر همانند نهنگ‌ها و فيل‌ها را در جاى مناسب جسم شان قرار داد و آنان را برپاى نگاه داشت. » «… آيا به خردترين چيزى كه خداوند آفريده نمى نگرند كه چه سان آفرينش او را ۱- «وَ اعْلَمُوا عِبادَاللّه ِ اَنَّهُ لَمْ يَخْلُقْكُمْ عَبَثا…. » نهج البلاغة، خطبه ۱۶۵. استوار داشته و تركيب آن را برقرار؟ آن را شنوايى و بينايى بخشيده و برايش استخوان و پوست آفريده، بنگريد به مورچه و خردى جثه آن و لطافتش در برون و نهان… دانه را به لانه خود برد و در گرما براى سرماى خود فراهم آورد… اگر كه انديشه ات را به كار اندازى، دلايل روشن جز اين نخواهند گفت كه آفريدگار مورچه، همان آفريدگار درخت تنومند خرماست…. » 

منبع:نهج البلاغه جوان -محمد بیستونی - صفحه۱۴

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی

درخواست بد!

پارامتر های درخواست شما نامعتبر است.

اگر این خطایی که شما دریافت کردید به وسیله کلیک کردن روی یک لینک در کنار این سایت به وجود آمده، لطفا آن را به عنوان یک لینک بد به مدیر گزارش نمایید.

برگشت به صفحه اول

Enable debugging to get additional information about this error.